PIOSENKA O UKŁADANCE
Kiedy spojrzenie rzucam w niebo
wybrukowane marzeniami
wtedy odpływam gdzieś daleko -
w wielką krainę klocków Lego
Układam różne z nich budowle
piękne figury, cud zamczyska
czuję jak cały rosnę w siłę -
że mógłbym walczyć na igrzyskach.
Bo życie to jest mały klocek
gdzieś w świata ramy wmontowany
który wciąż szuka swojej ściany
i ciągle chce być układany.
Gdy tak z zapałem gnam do przodu
by własne sprawy poukładać
to prawie zawsze się potykam
o co nie powiem...szkoda gadać.
Bo życie to jest mały klocek
gdzieś w świata ramy wmontowany
który wciąż szuka swojej ściany
i ciągle chce być układany.
Kiedy rozmyślam nad swym losem
na wszystko patrząc hen z oddali
to widzę pewne podobieństwo
do tych co kiedyś układali.
Bo życie to jest mały klocek
gdzieś w świata ramy wmontowany
lecz kto przestanie go układać
ten jest skończony i przegrany.
10 February 2011, 00:00
... może byś tak Wiesław, jakiś tekst podrzucił Kubie z Sienkiewicza... człek po fachu to by i docenił...
;-)
29 June 2010, 15:19
To się łatwo śpiewa i łatwo zapamiętuje, akordów nie trzeba wiele i z gitarą na ogniska Trafiony @@@ +:)
29 June 2010, 14:56
...tak to jest Bogdanie...nieustanne budowanie...i jeno gruzy pod nogami...Najlepszego dla wszystkich moi mili!
29 June 2010, 14:24
i co mam Wiesiu dopisać ? klocek do klocka ...i można coś zbudować ....by tylk,o czasu wystarczyło na ,,nową" budowle ....choć chęci są to jednak to nie wszystko .... pozdrawiam Wiesiu i ....autorów komentarzy
