Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

Dom bez Nas

Kiedy dotykam
swojego smutku
kroplami łez

staje się bezradna
jak mała dziewczynka

którą ktoś zostawił
w niemocy i żalu

czuje się jak bezbronny ptak
który nie ma już swojego gniazda

nie może powrócić
a i odejść nie potrafi

wracam czasem pod to okno
i szukam nas sprzed lat

lecz już domu nie ma
jest wielka wyrwa

pustka odzierająca
moje serce
i tęsknota

za tym co utraciłam.
/Dla Taty 21.04./
https://www.youtube.com/watch?v=eQ0oe1d7vvY&ab_channel=ma%C5%82a11401

65 918 wyświetleń
735 tekstów
45 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!