Spadanie jest początkiem lotu
kiedy cierpię
noc rwie na strzępy moje sny
krwawią miejsca na skrzydła
myślę, że tak nam wtedy do siebie blisko. tato
na wyciągnięcie odwagi
a ja nadal jestem tylko słonym istnieniem
tchórzem
człowiekiem
któremu znowu pękło serce...
Autor
27 October 2015, 11:41
Tak wiem i nie będę Ci pisał o współodczuwaniu, bo nie mogę czuć co Ty czujesz. Może tylko niech Twoje życia ścieżki to miłość, spokój, szczęście , radość, aż do błogości, a przypuszczam, ze wtedy będzie dobrze.
27 October 2015, 11:34
Nigdy nie ma odpowiedniego czasu na odejście bliskich, ale mimo wszystko w pewnym czasie tzw późnej starości łatwiej kogoś pożegnać.
27 October 2015, 11:17
Nie wiem czy dobrze to ujmę, ale chyba nie ma dobrego czasu na takie rozstania...
27 October 2015, 10:40
Piekny, życiowy wiersz, tylko z czasem...ileż mogą razy odrastac wyrwane skrzydła...kiedys przyjdzie czas , że spontanicznie lecą we własciwe ramiona.
28 June 2013, 16:50
Bardzo w moim guście, każdy wers bardzo przemyślany, można czytać i czytać w kółko.
