To moje dzieci

Kiedy całą ręką trzymały za palec
I śmiały się przestraszone,
Radosne komety z ogonem.
Miłości moje małe.

Podróże przez kosmos i opowieści.
Niesamowite czasy.
W końcu wszystkie znicze zgasły.
Chłód dyskretnie zaszeleścił.

Ale te słońca są przecież,
Moje dzieciaki.
Jestem wami szczęśliwy taki,
Że istniejecie.

Quid Quidem