Mój przyjacielu

już zmierzch zawisł nad miastem,
kora topoli biała niczym lampa
rozświetla mrok. W taki wieczór
tylko kot ma odwagę buszować
po ogrodzie. Ja, trochę lękam się
wielkich oczu, śmiechu, patykowatych
nóg cienia.

Mój przyjacielu
dziękuję za wiosenną pobudkę,
paletę barwnych kwiatów latem.
Za przycupnietą w parku jesień,
ciepły sweter zimą i kota na kolanach.

Piszę do Ciebie poezji wersami
Niezdarnie zbierajac uśmiechnięte
wieczory, będące naszym dziełem.
Gdy zdradzaliśmy gwiazdom sekrety,
by miały o czym plotkować
z księżycem.

Mój przyjacielu
twoje dłonie dzielą nas o mile.

Wieczory chmurne za dnia
zanurzone w mlecznej mgle.
To listopad stworzony
do pisania poezji i listów

Mój przyjścielu
biały orzeł
To właśnie
Polska

http://youtu.be/Qq5djQ5Nviw