Jeszcze kiedyś będzie tak zwyczajnie Doceniamy nagle błahe sprawy Na pustych ulicach brak uśmiechów Beztroskich pogwarków ... wspólnej kawy...
Jeszcze kiedyś razem usiądziemy Bez ust zasłoniętych rozprawiając Znów blisko jak kiedyś obok siebie Z radością na sercach uśmiechając
Jeszcze kiedyś. ..czasem tak odległe. .. Mamy tyle pragnień tak zwyczajnych Życie wciąż potrafi nas zaskoczyć Satysfakcją z rzeczy tak banalnych
Strach o bliskich smutkiem się przeplata I bezsilność na to co się dzieje Zasypiając śnię o lepszym jutrze Może wkrótce?...Taką ciągle mam nadzieję. ..
Miło Cię czytać Agnieszko Tak, nadzieja zawsze trzyma przy życiu. Na pewno będzie, jak nie lepiej to przynajmniej tak jak dawniej. Bądźmy dobrej myśli 🤗