Jestem milczeniem
Pomiędzy Twymi wyrazami
Wygiął mi się język
Od załamania głosu
Poucinanych słów
Głuchych zająknięć

Jestem parą z ust
Twego oddechu na mrozie
Ulatującym przy każdej przerwie
Pomiędzy zdaniami
Zaszyfrowanymi w głowie
Otulającą Cię cierpliwie

Jestem odcieniem purpury
Łagodnie zarysowanej
Na Twoich policzkach
W listopadowe dni
Kiedy upadają jeszcze
Słoneczne liście na wietrze

Jestem zdrętwieniem Twych dłoni
Na chłodzie- ograniczając ruchy
Sparaliżowaną wskazówką w zegarze
Odbiciem ciepła w lodzie-
Rozpuszczając go
W bezpowrotną wieczność