Pośrodku świata

Jeśli stanę pośrodku świata
Nagi i bosy, odarty ze złudzeń.
Czy staniesz obok i tak jak ja
Poprosisz Boga o pustkę?

Wiem, nie taki stworzyłem świat.
I nie tą drogą mieliśmy iść,
Lecz dziś ze smutkiem patrzę w dal
I pytam ciebie resztkami sił.
Czy jeśli stanę pośrodku świata
Czy staniesz obok i tak jak ja
Poprosisz Boga o pustkę?

Rozdartą w proch, okrytą ciszą
Gdzie nową nadzieją dni nasze się piszą
Gdzie żal i smutek w popłochu ucieka
I skrywa lęki i szczęścia czeka.
Czy jeśli stanę pośrodku świata…
Czy czekać mam…?