Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

1/3 to za mało, by kochać

Jego grzechy czarne wypadną z szafy
I jej suknia biała wyszywana zdradą

- skazani na dożywocie

zagryzą się kiedyś
jak wygłodniałe hieny
o strzęp miłości

i pomrą róże na straganach
litość zmruży oczy

i tamte skrzypce
nie zaproszą już
do tanga

18 454 wyświetlenia
102 teksty
40 obserwujących