Jednej nicości płomień nas spopiela więc nie mów żegnaj tylko do widzenia płaszczem ciemności jedna skryje ziemia więc nie mów żegnaj tylko do widzenia lądem wspólny nam skrawek istnienia więc nie mów żegnaj tylko do widzenia oceanem wieczności kraina marzenia więc nie mów żegnaj tylko o widzenia drogą wędrówka w pokój zapomnienia więc nie mów żegnaj tylko o widzenia domem granica krańców nieistnienia więc nie mów żegnaj tylko do widzenia tam znów połączą się nasze milczenia więc nie mów żegnaj tylko do widzenia cisza nas złączy śmierci spotkania więc nie mów żegnaj tylko do widzenia co nią złączone nic już nie rozdziela więc nie mów żegnaj tylko do widzenia.