***

Jak kochać mam świat co odbić ma tysiące

w każdej twarzy niby łza, ni to marzenia się tlące

Który uśmiech prawdziwy w twarzy przyjaciela

Kogo maska w koło mnie fałszywości nie zawiera?

Pragnę scalić dwa tak różne z sobą światy:

mą duszę, gdzie każdy jest dobry, również ty

i myśl co w głowie ostrożnością uprzedza serce

szepcząc by nie ufać niczyjej wyciągniętej ręce.

Jak zapomnieć czas, gdzie fałsz był chlebem

dopuścić kogoś do duszy, nazwać przyjacielem?

Znów wiara w ludzi rozkwita cicho we mnie,

by zginąć na zawsze bo otwieram oczy. Już nie śnie