Niosący światłość

Ja wieczny wędrownik
Czasem niezbrukany
Przez pustynne mroki nocy
Idę do Ciebie Panie
Światłość Twoją niosę
Poprzez :
Góry zwątpienia
Dolinę śmierci
Wąwozy demonów
Nieustraszony
Dzielnie ku Tobie kroczę Panie
Ciemnością i smutkiem nienaznaczony
Przez siarczystą ciemność osaczony
Nad skrajem przepaści stoję
I wołam do Ciebie Panie
Jednak nie lękam się
Bo wiem że przy mnie jesteś
Kochający Panie....

I nagle czuję Twoje światło