Do Polaków
Ja nie pozwalam wam – nie pamiętać
I legnąć w nieświadomości
Ja nie pozwalam odczłowieczać
Ja nakazuję godności wam swej bronić
Ja drwię i wam ubliżam
Byście się opamiętali
Ze snu głębokiego otrząsnęli
Ja karzę wam Smoleńsk pamiętać
Zbrodnię tą w sobie rozliczyć
I bliźnimi omówić.
Ja karzę byście sumienie swe
Z drwin waszych obmyli
Ja nie pozwalam wam nie pamiętać
I legnąć w nieświadomości
Autor
23 August 2014, 10:33
wiersz dobry...
A oto, co moja podświadomość widzi podczas tej lektury:
Cokół na betonowym placu, za nim zasieki i mrowie wrogie...a na podeście BOHATER, w podartym, popalonym drelichu, ręce wzniesione, jedna z nich kikutem zakończona...i czytać zaczynam: " Ja nie pozwalam wam – nie pamiętać........". Scena z przed...lub za kilkadziesiąt lat, ale jak inne warunki ziemskie. Może jeszcze przeżyjemy i trzecią - ostatnią i przypomnimy sobie ten wiersz...bo gdyby nie "Smoleńsk" - wiersz ponadczasowy... mon appréciation
23 August 2014, 10:20
Najważniejsze, byśmy my sami sobie nie pozwolili
na niepamiętanie.
Może do tego długo się dojrzewa.
7 August 2014, 08:55
Oto wiersz naprawdę dobry -choć niezauważony albo niezrozumiany a może potrzeba czasu by zauważyć to co oczywiste.