I makiem nas zasiał
Świat
Zmysły postradał

Stałam na krawędzi by umrzeć
Wpatrzona w głębokość istnienia
I było widać dno

Wiatr wiejący w twarz
Rozwidlona droga
By tylko zrobić ten krok
Ostatni

I cicho się zrobiło
Zwolnił czas
Ktoś się pomylił
Nie miało być tak
Chciałam żyć

Biegnąć
Uciekać

Dziękuję za brak odwagi