Jeszcze

Gdy patrzę na zwiewne wspomnienia miesiąca,
Umysł szaleje i bezwiednie chęć zmysłów trąca,
Wzrok przeszywa najtrwalsze słów zasłony,
A ja się domagam jeszcze w gorętsze strony!

- wołam jeszcze!

By dotrzeć, by dotrwać, by znów się zanurzyć,
W ocean jasny i ciepły i ducha przebudzić,
Tak tutaj, tak nagle sen ten wydłużyć,
I ujrzeć i poczuć i zachwyt móc nucić.

- wołam jeszcze!

Tak nęci, skręca, otwiera swe wdzięki,
Przede mną, odkrywcą tejże udręki,
Dreszcze uderzają w partie kolejne,
Słuch wypełniają arie ponętne.

- wołam jeszcze!

I nagle łechcze mnie fala gorąca,
Pieszczota grzechu nęcąca,
Otacza bliskość ust i dłoni,
Namiętność spływa po skroni.

- wreszcie.