Rozsypane słowo nocą

Dzisiejsza noc kłębem granatu
Wysnuła ciebie wpatrzoną w gwiazdy.
Ogród kołdrą cieni drzew otulony
Też sennie ogląda miliardy świateł.
Wyciągasz dłoń łuskając skarb każdy,
Lecący przez ciszę marzeń balonem.
Patrzę na ogród, drzewa i niebo całe,
Jak na oprawę brylantu Twego cienia,
A ty patrzysz jak na brylant, na gwiazdy.
I cieszę się że zwariowałem,
W srebrnych skrach szukając Twojego imienia,
I szukając go w cieniu każdym.

Quid Quidem