Tęsknota

Dziś już nie wystarcza list
przewiązany miłością z dna szuflady.
Kwiaty w ogrodzie chylą swe kielichy,
bo brak im wody twojej obecności.

Światło gaśnie migotliwie rzucając się
w ramiona losu, by uciec ciemności.
I tylko Fortuna śmieje się chrapliwie
zacierając dłonie pełne mokrego życia.

Zasuszony pukiel włosów, wciąż jeszcze
lśni słabo w blasku rannego księżyca.
A zdjęcie na kuchennym blacie, tuląc się
w strony książki kucharskiej mruczy cichutko.

Twój kubek zbił się przypadkiem,
lecz klej nie zwrócił mu słuchu.
Płakałam uśmiechem z nadzieją,
że dzisiaj może znów cię zobaczę.