Tkliwy czas.

Dzieliliśmy się życiem,myślami.
Nasze serca choć tak dalekie
to tak bardzo bliskie.

Wiara w pierwsze spotkanie,
szybko rozwiana na wietrze,
gdyż dni nie starczyło w kalendarzu.

Oddychając dziś całym ciałem,
swój jeden oddech oddaję Tobie,
pełen siły i wiary.

Nadzieja w sercu nadal tkwi.
Wrosła niczym chwast w ziemię
i nie da się jej wyplenić.

Choć serce wyje z bólu,
który ogarnia całe ciało i serce,
to nie poddaję się- walczę!

Wierzę, że jutro będzie lepszym.
Da mi znak od Ciebie,
będący manną z nieba.