Psia wachta

Ding dong, Ding dong
We mgle przenika mnie zimny smutek.
Juz swoje odliczył psiej wachty gong.
Już odszedł na zawsze Wiolutek.

Ding dong, Ding dong
I po co to było mnie wtedy ratować?
Za mało do pracy macie tu rąk?
Ja umiem przecież tylko składać słowa.

Ding dong, ding dong
Już przeszły z przytupem najgorsze godziny.
Już kurz opada na bitewny ląd,
Niczyjej nie będzie w tym winy.

Ding dong, ding dong
Mój syn jest cudowny, niech serca nie zgubi,
Córeczko, z ciebie kwiat już, nie pąk.
Pamiętajcie - z wiarą w Boga ukochajcie ludzi.

Ding dong, ding dong.
Ostatnie uderzenie. Po nim cisza i mgła.
Został ze mnie otwarty, pusty strąk.
Zbędny był śmiech, niepotrzebny płacz.

Nie. Już pięć szklanek wybił dzwon.
Świt szarość wybielił wszędobylskiej mgły.
Zmęczony żaglowiec beznamiętną grą,
Zasypia w pustce, gdzie zniknęłaś ty.

Quid Quidem