Zachód

Dębowy listek w wąwozie przysnął
wirując opadł na ziemię
cieniem purpury klon go otulił
w ramionach topiąc westchnienie
tarcza już znikła za górą w lesie
trawy w zaroślach zadrżały
chylił się dzionek gorącym wrześniem
witając jesienne chłody