* Nowa Pora *
Czas w końcu zostawić zło przeszłości za sobą ...
Spomiędzy gałęzi ogromu drzew za moimi oknami
przez jedno uchylone wślizguje się szept nocą,
który podąża za mną moich snów ścieżkami
i gdy gwiazdy na niebie migoczą
wszeptuje w ich pięknej krainy niebo opowieść nową ...
Opowieść o miłości, która zwyciężyła zło ...
Opowieść o wygranej walce, która umożliwiła to,
żeby móc w końcu zacząć normalne życie po raz pierwszy ...
Czas w końcu uwierzyć,
że już nigdy nie będzie tak jak wtedy,
gdy łzy gorzkie skapywały z liter rozpaczliwych wierszy
na dach domu przesiąkniętej złem biedy ...
Czas w końcu to wszystko zapomnieć ...
i dostrzec to wszystko co teraz należy do mnie.
Autor
18 August 2019, 09:45
skomplikowane, nie kumam jak by to miało wyglądać, może napisz i wyślij w wiadomości?
16 August 2019, 12:54
“sobą ...” I kazde nastepne, dodatkowe miejsce (spacja) po słowach, a przed wielokropkiem jest niesamowicie zbedne i burzy konstrukcje wiersza.
“który podąża za mną moich snów ścieżkami”
- dodałabym przecinek po “mną”“i gdy gwiazdy na niebie migoczą
wszeptuje w ich pięknej krainy niebo opowieść nową ...”
- tu dodalabym dwa,
po “w”
po “niebo”“ żeby móc w końcu zacząć normalne życie po raz pierwszy ...”
- tutaj dodałabym po “życie”“rozpaczliwych wierszy”
- zaraz po tym“Czas w końcu to wszystko zapomnieć ...
i dostrzec to wszystko co teraz należy do mnie”
- tutaj zabrałabym “i” dodała przecinek po zapomnieć i na sam koniec wielokropekI ostatecznie zamieniłabym kilka wielokropek lub przecinkow na kropki. Zwłaszcza w przełowych momentach, np:
“Opowieść o miłości, która zwyciężyła zło ...”zastanow sie nad tym, wiersz stanie sie plynniejszy I latwiejszy w odbiorze dla czytelkina - a warto, bo naprawde jest piekny. Smutny - jednak ukazuje potrzeba isle do walki, do brniecia w przod.