syn_ergia

czasem bywam człowiekiem
ale nie tu nie teraz nie z tobą
nieznacznie niebiesko

pierwsza kobieta matka
wychodząc główką o żłóbek zahaczyłem

jak ty i każdy
ten właśnie co kątem oka
by subtelniej niż łapą

a świat jest jedynie gdy włączę radio
lub psa na śniegu jak nogi z zimna dobrze że ma cztery
i drzewo którego nie słyszę
choć wiem że rośnie

i mógłbym przysiąc gdybym miał krzyż lub inne takie w kieszeni
że bym je trzymał by i mnie niosło
lecz nie gdzieś
nie po coś i nigdy dla czegoś
a właśnie gdziekolwiek
to tu
gdzie teraz nie jestem

a miłość schnie
tam gdzie stykają się ściany
czekając na tego co nie przyjdzie lecz gdy już będzie
przytuli

i przemoczone lękiem mi zdejmie piżamki
dla chwili ojcostwa
jezusią czyniąc chłostę