Nie zapomnij mnie

Czas, mija czas
tak nieodwracalnie
tak nieubłaganie
a my wciąż na
tym samym miejscu
w identycznym nastawieniu
ci sami, a jednak inni.
Lecz nadejdzie chwila,
kiedy trzeba będzie
powiedzieć sobie
puste 'do zobaczenia'.
Przyjdą pierwsze wspomnienia,
ale ile będzie zapomnień?
Czy będziesz jeszcze o mnie pamiętać?
A może zostanę jedynie śladem,
którego w końcu zetrze czas?
Jeżeli mogę o coś prosić,
chce tylko jednej rzeczy.
Nie pozwól mi stać się historia,
krótkim epizodem twojego życia.
Pomyśl czasem,
że był taki jeden ktoś
na kogo zawsze mogłaś
- i wciąż możesz ! - liczyć.
Choć już noc głęboka
świat ukołysany zasnął,
my jednak pobudzeni.
Ale czy wystarczy nam czasu?
A może rozstaniemy się
tak jakbyśmy się nigdy nie znali?
Nie.! O nie!
Nie pozwólmy, aby życie
- to nasze -
przyniosło zapomnienie.

Dla K.