Menu
Gildia Pióra na Patronite

W nocy przychodzi, aby znów w dzień odejść

Coraz to wyżej unosi go?
kosztem pustki w oczach dziecka
przymarzłego do okiennej ramy
coraz wyżej wzlatuje jego samotność
gdzie pani Melancholia rzuca mu?
lizaka niczym ochłap
bezdomnemu

Wykopali mu wilczy dół
gdzie tam w głębinie
jak w jego piersi
oszronioną ziemie widać
nie ma już plejad gwiazdozbiorów

Przyjdź odbierz oddech nocy
przyjaciółko
zostaw ślad przyjaźni krwistej
zostaw słowa w progu i zatrzaśnij drzwi
dłońmi odrętwiałymi

Bo kiedy obeschną łzy
nie będzie już nic tak samo
inne miejsce inne myśli
przeklętego Merkurego

http://www.youtube.com/watch?v=Llni1Dn-f4U

10 253 wyświetlenia
160 tekstów
45 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!