Drogą nienarodzonych dusz …

cisza już nie boli swym dźwiękiem
zagłuszana pejzażem leśnych ścieżek
niewinne istnienia szukają pocieszenia

zadumała się nicość szmerem przeszłości
bolące drzewo z zażyłością przypomina
zgon przedwczesnych narodzin

zasnuł się wzrok, zapłakał, rozżalił
w listkach zielni ukryły się małe dusze
muskając wiatrem policzek wędrowca

przystaniesz, ucichniesz, westchniesz
utulisz do serca niewinne stworzenia
możliwe, że tak jak one, ty też jesteś tu na chwilę…