Wszystkie trzecie nad ranem

Cicho przydreptała trzecia nad ranem,
Ubrana w bezkresny granat Swarovskiego.
Czuję przez sen, jak cicho wstajesz,
By złowić zdobione sekretami niebo.
Kot wrócił z patrolu w ciepło twej pościeli,
Zamruczał pocieszając i skulił się w sen.
Obaj już dawno żeśmy zrozumieli,
Że miłość do Ciebie, to jest szczęścia Zen.
Zamykam oczy, uśmiechnięte usta,
Morfeusz niesie seans pocieszenia.
Miła fantazja, strojna w tytuł Prousta,
Kojąc wyświetla cudowne marzenie.
Śnię z wypiekami, jak trzecia nad ranem
Prowadzi Ciebie w strumień gwiazd ogrodu,
A ja przebudzony zaraz zasnąłem,
Wdzięczny za tą chwilę i za Ciebie Bogu.