Menu
Gildia Pióra na Patronite

Nienasycenie...

ciągle mi jesteś
we wnętrzu dłoni
choć jakiś czas temu umarłam
i lubię jak zawstydzeniem płonę

tak pięknie tulisz mnie
w jesiennych barwach

jeszcze oczy zmysłowo błyszczą
śladami niedawnego zmieszania
nienasycenie na ustach zostało

i w dłoniach coraz więcej nieukojeń
rozdygotaniem jesiennym wraca
a mi ciepła twoich ust ciągle mało

ogrzej proszę…
miejsca pieszczotą głaskane

- chętnie się w nich pozatracam

21 290 wyświetleń
183 teksty
42 obserwujących
  • Niezpomniałem

    29 September 2012, 23:37

    Chyba nie czytałem jeszcze w tym miejscu tak pięknego wiersza. Chętnie zamieniłbym go na formę męską, gdyby Pani mi tylko pozwoliła. Oczywiście dodam kto Autorką tak cudnych słów, bo ja takiego nigdy dla niej nie napiszę z braku umiejętności swoich, a marzę o tym, aby usłyszała co w sercu pozostało.
    Zachwycony słowem pozdrawiam. L.

  • Adek.Nie ten

    23 September 2012, 18:47

    Pięknie, Pani Greacjoo, miło wejść i czytać Pani wiersze!

  • giulietka

    22 September 2012, 22:03

    A ja się chętnie pozatracam w takich wersach!;)

  • marka

    22 September 2012, 20:56

    Cudowne to dzieło.

  • czarna mamba

    22 September 2012, 20:06

    usmiechow moc:):):)

  • annak

    22 September 2012, 20:00

    ach te Twoje piękne nietuzinkowe metafory sprawiają, że człowiek ciągle jest nienasycony :) pięknie w jesiennych barwach tulisz duszę :)))
    pozdrawiam serdecznie :)))))

  • Julka 10

    22 September 2012, 19:58

    Spieszę napisać, że...kolejny raz....pięknie, po prostu...pięknie ! :)))

    Życzę cudownego weekendu Gracjo, a teraz zmykam ....zajrzę tu później ;)

    buziaki :)