Różowy październik

chciałby
znowu przytulić tę zmokłą kurę z pierwszej randki
wystukiwać sonaty palcami w kawiarniany stolik
gdy ona robi się na bóstwo u fryzjera

tęskni
za ciągle zajętą łazienką
zapachem pukli dopiero co natartych czarnuszką
nawet za wszędzie walającymi się spinkami
gumkami i wsuwkami

- pozbieraj to - krzyczał - bo zabijesz mojego psa

nie ma i psa
wieczorami głaszcze jej perukę

Sylwia Pryga