Rozmowa z M

Niestety to strata burzy wszystkie bariery. Przepędza wstyd i nieśmiałość. Chciałoby się krzyczeć zostań! ...
Wymowna nostalgia.

Zawsze nie w porę... Tyle pytań bez odpowiedzi, rad zatrzymanych w pół, rozmów nieodbytych i słów zatrzymanych w krtani...spieszmy się i nie odkładajmy, bo może już nie być okazji...poruszyłaś...

Dobrze się to czyta, ciekawe metafory w drugiej zwrotce, dobry wstęp i te małe sprawy, które wychodzą z każdym kolejnym dniem czy miesiącem

ile to się człowiek musi naumieć, a wystarczyło nie zapomnieć o tym, by zadawać pytania

ładny wiersz

Wpełni zasłużone wyróżnienie.
💙

Dziękuję bardzo za to wyróżnienie. To dla mnie bardzo wyjątkowy wiersz. Pisałam i płakałam... do dziś budzi we mnie wiele emocji. Dziękuję Wszystkim za serduszka i miłe słowa. Pozdrawiam :)

Prezent... na Dzień Dziecka. :))

Zasłużony zwycięzca. Gratulacje:)

Jeden z lepszych, które tu ostatnio czytałem; trafił - po prostu.

Aż człowiek ma przed oczyma wszystkie zaniedbania.

Może jest bardziej do nas podobny, niż nam się zdaje?
Może też potrzebuje naszego krzyku, by być idealnym?
Piękny tekst!

Tak też było, gdy pisałam - wielka tęsknota 6 lat po śmierci, bardzo zabolała w urodziny córci, która nie pamiętała babci. Zresztą, wciąż boli i na pewno nie przestanie.