Walc Szostakowicza

Było coś
jakby aksamit
zaplątani w muzykę
oddechu falami
płynęli na świtu spotkanie

Rozkołysanie wśród chabrów pól
rozmarzeni jak polne maki
on z jej ust spijał pożądanie
ona znalazła delikatne oparcie
nie mówili zbyt wiele
trwali
w myśli Szostakowicza
kreślonej na kuchennym blacie
nutami