Być Poetą...
Być poetą, to nie tylko
przenosić piórem kolory duszy
na kartkę utkaną ze wzruszeń…
trzeba jeszcze uczynić to
tak delikatnie
by nikogo nie dotknąć
a serca poruszyć…
Być poetą, to niekiedy
zejść na dno ziemskiego piekła
spędzić tam część swojego życia
z samym diabłem się spotkać
i nie dać zabić w sobie człowieka
by móc z godnością do życia powrócić
i uczyć jak wzajemnie się kochać…
10 February 2012, 19:25
Tak Gerard, Ty wiesz najlepiej co to znaczy... mówisz nam o tym każdego dnia, często bez słów...
10 February 2012, 13:11
Ten wiersz był tak delikatny jak dotyk skrzydeł motyla w porannym letnim słońcu. ;) Tylko z jednym, jedynym się nie zgadzam: Czasem trzeba kogoś dotknąć, by go czegoś nauczyć. Wszakże w delikatny, symboliczny sposób - jak Molier, piszący swe komedie - zmusić do refleksji nad sobą, swoim zachowaniem. :)
10 February 2012, 08:12
Ty Gerardzie jesteś Poetą nie tylko w pisarskim wymiarze, ale także i w postrzeganiu świata gdzie prym wiedzie dobro wedle zasad, którego postępujesz. A to czyniłoby Cię poetą życia nawet jeśli byś nie pisał a że posiadasz również dar wyrażania myśli strofami, to tylko dla nas czytelników wielka uciecha :)
Pozdrawiam.
10 February 2012, 07:57
"trzeba jeszcze uczynić to
tak delikatnie
by nikogo nie dotknąć
a serca poruszyć…"Ty czynisz to Gerardzie wyśmienicie ...
Nie da się przejść nad Twoimi wierszami obojętnie...