bujam się we wspomnieniach
na łące opisanej z marzeń,
czekam na własne życzenia,
by podążyć gdzieś dalej

przechodzę przez własne życie
w chwilowej sztuce desperacji,
niech nie rodzą się zmartwienia
z jednostkowych komplikacji

bujam się nad przeszłością
na historii opisanych matni,
gdzie wciąż tkwią cierpienia
tam uśmiech się rozjaśni