Po

białe chmury gotowe i zwarte
na powitanie
potem ujrzałem biały tron
ktoś obok powiedział to teraz twój dom

i po prawicy zasiadłem
i spojrzałem w lewo
w górze niebo otwarte rozlało poezję na mnie

łapałem słowa jak mannę
sączyłem każdą mądrość życiową
błagałem o więcej upojony radością

przepełniony do granic niespotykaną miłością
byłem bezpieczny i rad
nie mówiąc o tym nikomu
bo nie musiałem
byłem przecież w domu