Ona
bezpiecznie schowana przed światem
naprzeciw zimnego pieca
znowu siedzi nago na krześle
zatapiając wzrok w odstającej klepce
przemoczonego parkietu
zbyt dobrze wie
ile dumy pozostało
w jej milczeniu
jest bogiem
był wszystkim
30 318 wyświetleń
360 tekstów
51 obserwujących
31 July 2015, 09:43
Mario - To dla mnie wielki komplement. Aż nie wiem, co powiedzieć. Bardzo mi miło.
Karolino - Lubię pozostawić pewną przestrzeń. Cieszę się, że zajrzałaś.
Sebastianie - Dziękuję Ci za budującą opinię.Pozdrawiam Was życząc miłego dnia.
30 July 2015, 21:36
Pełne uznanie dla autora.
Napisane tak jakby z odbicia, z drugiej strony, które mimo pęknięć, wyraźnie się czyta.
Bardzo dobre.
30 July 2015, 21:15
Przepiękny..
Wyjątkowo lubię Twoje wiersze. Czekam na następny.
Spokojnej nocy.