Nominacje

Stracę Cię wkrótce na zawsze
Na moment spojrzę w drugi kąt
Stracę uśmiechy i zgasnę
Jak świeczki
Nastanie wielki mrok
Stracę tak wiele
Nie zasnę
A gdzieś tam zmieni się tło
Usta będą już jasne
A dłonie Twe znikną
z mych rąk.

już zmierzch zawisł nad miastem,
kora topoli biała niczym lampa
rozświetla mrok. W taki wieczór
tylko kot ma odwagę buszować
po ogrodzie. Ja, trochę lękam się
wielkich oczu, śmiechu, patykowatych
nóg cienia.

Mój przyjacielu
dziękuję za wiosenną pobudkę,
paletę barwnych kwiatów latem. [...]

Szlachetne zdrowie czemu wystawiasz mnie na kolejną próbę?
Czy nie lepiej by mi było wrócić do tych codziennych twarzy, spotykanych na ulicznej drodze, w autobusie o nie licznym minusie?
Czemu nie poskromisz mej bladej twarzy, promieniami bijącego po oknach większego skrawku słonka, którego przecież nie da rady zasłonić stonka.
Czemu me lice nie są różane od śmiechu, który przecież jest moim drugim imieniem, lekiem na całe zło.
Gdzie mam szukać odpowiedzi? W gardle, nozdrzach, na stole?
O chwilo!
Czasie niezmierzony, tykający zegarze południowego zachodu słońca, poślijcie po eliksir, ten który stawia na nogi!!

pozbawiona najpiękniejszych snów
oddawała się
zielonookiej nostalgii

karmiła odpadkami szczęścia
znalezionymi odłamkami dusz
łzami gasiła nieskończony apetyt

burzliwe poranki
nie niosły ciepła
zanurzała się we krwi [...]

Mała iskra w nas

Jak olśnienie

Niczym supernowa

A to tylko

Ulotne wspomnienie

Co szybko opadło [...]

Nie rzucim ziemi skąd nasz ród
Nie damy pogrześć mowy
Polski my naród polski ród
Pochylmy ze wstydem głowy
Co wy zrobiliście z tym krajem
Co zrobiliście z narodem
Tak bardzo daliśmy się podzielić
I to jest tego powodem
Z lewa i z prawa tyle jadu
Politycznego fermętu
Nie ma jedności nie ma już dumy [...]

mogę zostać na zawsze

być dziką rzeką
w której będziesz się przeglądać
chłodzić spracowane dłonie

mogę być górskim wiatrem
który zamyka oczy
dając wyciszenie i czas
który ponoć wszystko leczy

mogę być tą jesienią
nieszczęsną
o zapachu złotych liści i ognisk
które ogrzeją Cię w najzimniejszą z zim
i nie zgasną

mogę być
tym samotnym drzewem
na które spojrzysz by poczuć

wtedy będę
tlić się
w najczulszym ze wspomnień

Kolejna śmiała, uśmiechnięta,
samotna gwiazda
targnęła się na życie.

Jeszcze jedna niedorzeczna prawda
i niebo wzbije się,
z dala od skażonych serc,
z dala od przepalonych wyrzutów.

Nie ma w nas drobiny krwi,
kruszy się zbyt cienka kość. [...]

kiedy nikt nie patrzy
błąkam się po wierszach
jak pies

nocą
można przebiec cały świat

wszerz
i wzdłuż
tak wiele jest do po(z)wiedzenia

jeszcze