Złudzeniami można żyć dość długo i być dość szczęśliwym. Może to nawet jedyny sposób, żeby być szczęśliwym.

Wstyd jest być człowiekiem, ale nie mamy na to żadnego wpływu. Gdybym miał do wyboru, to wolałbym być psem.

Pamiętasz stary perski aforyzm: "Naraża się na niebezpieczeństwo ten, co odbiera tygrysicy młode, i ten, co odziera kobietę ze złudzeń"?

Wszystkim się wydaje, że taka świnia to aby na rzeź. A czym my się tak znów od niej różnimy. Mądrzejsi jesteśmy? Lepsi? Nie mówiąc, że zwierzęta mają takie samo prawo do świata, skoro na nim są. Świat i do nich należy. Noe na swoją arkę wziął nie samych ludzi. A na przykład nie zauważył pan, że zwierzęta na starość stają się podobne starym ludziom? Póki młode i człowiek młody, być może, nie widać tak podobieństw. Jednakże na starość stają się równie niedołężne jak starzy ludzie. Tak samo chorują i na te same choroby. A że nie mówią, nie skarżą się, to może dlatego, że słowa i tak by im nic nie ulżyły, jak nie są w stanie ulżyć ludziom, mimo że mówią, skarżą się. I, według mnie, tak samo jak ludzie boją się śmierci.

Wolę psy od ludzi. Nie znaczy to, że mam coś przeciwko ludziom, są osoby, które wprost uwielbiam. Ale ogólnie rzecz biorąc, jeśli ktoś przedstawi mi jednocześnie człowieka i psa, to do zwierzęcia zapałam większą sympatią.

Świat nie jest robotą na zamówienie, a zwierzęta nie są fabrykatem do naszego użytku.

W ludziach zawsze widzimy to, co nam się wydaje, że już o nich wiemy.

Świat przechodzi do porządku nad świętymi cudami, jak przechodzeń, który przymykając oczy, mija katowanego konia albo i dziecko.