Serca motyli kochają
ulotnie .

Niezachłannie.

Szepczą, że fruwają
w marzeniach zatopione,
Bezszelestnie miłość
wyznają i muśnięciem
skrzydeł
do nieba wznoszą.

Kochają jak żyją.

W sercach motyli
płonie miłość wrażliwa
i piękna.

Kocham natchnień
wzloty.

Absorbuję sobą Twój czar.
Z nieświadomości wynurza
się proces wzrostu.
W niszy niebytu zasadzam
ziarna Szczęść nigdy
nie mających szans rozkwitu.

Wznoszę się poza czas,
poza bezmiar zwątpień.
Staram się być codziennie
w bardzo dobrym nastroju [...]

Jest miłość
wyciśnięta jak cytryna
dwie kostki cukru
na schyłku spodeczka
i wyssana kłami wrzątku torebka
z piętnem odrzucenia
w głodnych oczach

Stół nakryty ceratą
krzesła plastikowe i wyplute przez okna firanki
a ulicą płynie pierwszomajowy pochód
w ciszy
przerywanej sporadycznymi słowami

On górnik
z kopalni Konrad
w odświętnym siedzi mundurze
restauracja jest jeszcze pusta
ale ożyje po majowych demonstracjach...

Panie Boże
Dziękuję Ci
Za Człowieka
Na drodze
Który kocha
Szczerze
Jest wierny
Czeka cierpliwie
Myśli płyną
Do Ciebie
Do niego [...]

Może zaplotły Cię chmur grząskie kłęby
Gasząc gwieździstych źrenic blask…
A może słów niezręcznych błędy
Pułapek drobnych wzniosły trzask?
Albo ponura czerń milczącej nocy,
Jak brudnej oliwy wścibskie plamy,
Okryła lęku i bezradności kocem
Pamięć, co wciąż nie przestała ranić?
Nie wiem, kochana moja dziewczyno,
Stoję w pytaniach jak w górskim potoku,
Co lodem ostrych strug nogi mi owija,
Jak tylko spinam się do skoku.
Jednak to wszystko luster pył i kurz,
Nieistotne drżenie wątłego świata.
Zdejmuję delikatnie łzę z Twoich rzęs już,
Bo każda z nich to zbyt wielka strata.
Jestem w Ciebie miłością wpleciony,
Ciepłą i troskliwą mijanych dni zbroją.
Choćby cały świat spłonął zdradzony,
Pamiętaj, że jestem Twój, bo Ty jesteś moją.

Quid Quidem