Gdy najpierw jedno
Serce się zapala
A potem drugie
Łapie płomień
To znaczy już wszystko
Życie odtąd nabiera
Wspólnego szaleństwa
To miłość
W duszach obu schowana
Zapewni przetrwanie i da siłę
Żeby wieczność
Nie zapomniała

muzyką
- każde słowo twoje

czułością dźwięczną
rozlega się w duszy
aby po chwili
melodią tęskną
zabrzmieć

- we wszystkich frazach
myśli mojej

oświecenie - ciemnogród
postęp - zacofanie
geniusz - tępota
wrażliwość - bezduszność
słońce - błyskawica
życie - śmierć

Dotyk
trzask
kobaltowe chmury płynące nisko
rozlane mleko

Zarys i kształt
pęka
bańka
mydlane oczy

Pył
i wiatr
okruchy wielkiej Ciszy

Jasność
błysk
nierozerwalnych dotąd
dobra i zła

najzwyczajniej w świecie
wspaniale niepojęty

koniec
ulotne tchnienie

Cisza, zamknięta w szkatułce
Z niewypowiedzianymi słowami
Wokół dłonie, chciwe i zazdrosne
I oczy wpatrzone w pustkę

Miłość twardo śpi
W brudnej pościeli
W dymie papierosów
E papierosów

Jest też uśmiech
Gdzieś, w tańcu z nadzieją
I łzy radości, pryzmaty marzeń
Cisza, dobrze , że jest...

Obejmij ją kolanami
bliski piersiom ufnością niemowlęcia
ona wybaczy twój głód
ciszą tak miękką
jak pługiem poraniony czarnoziem
Nie rzucaj jej słów na wiatr
zerwany latawiec ucieka nie prowadzi
nicią babiego lata twój sens
przetną ją skrzydła ważki
nawet nie nożyce bólu
swym ostrzem [...]

(...)
- Stworzyć postać - powiedział do siebie. Wnikliwość jest przekleństwem, które przeciska się pomiędzy wrażeniami, domysłami, pomiędzy przeświadczeniem, intuicją i zamysłem, aż na drugą stronę umysłu, by rozpostrzeć (czy to w ogóle jest dobre słowo?) skrzydła mądrości i stanąć oko w oko z otchłanią której skłębiony ogon jak podnóże góry, leży niewzruszony na tle horyzontu.

- Przecież ja tak na prawdę nie wiem, o czym piszę. Mam pomysł, ale nic nie jest wyraźnie, wątpię nawet, by było w tym [...]