Popularne teraz

Patrzę w Twoje
Ciemne oczy
I widzę siebie.
Jesteśmy podobni.
Nie lubimy porów
I fast foodów,
Głupoty i chamstwa.
Czytamy te same książki
i powtarzamy:
Właśnie po to istniejemy!
..........................
Pamiętam,
Jak pokazywałeś mi świat,
Jego piękno i brzydotę.
Dawałeś mi tęczowe
Farby,
Miałam malować
Swoje smutki.
Potem śmialiśmy się
Z kolorowych trosk.
Pilnowałeś moich snów,
Nie mogły być zlęknione.
Gdy płakałam,
Rozczesywałeś moje łzy,
Zbierałeś rozmazane piegi,
Czytałeś baśnie
I opowieści o bohaterach.
Nuciłeś pieśni nad pieśniami.
...............................................
Wciąż mnie odmładzasz.
Wysyłasz ciepły sweter,
Dobre słowa
I aromat imbirowego ciasta.
Gdy mnie przytulasz,
Oboje mamy w oczach
Wzruszenie.
Słucham twojego serca
I nie wiem
Jak to się stało,
Że teraz mówimy
Różnymi językami.

Nad brzegiem rzeki
stanął dom.
Powiedzieli, że jest mój.
Podali klucze
w asyście proboszcza
z najbliższej parafii.
Poprosili, by zamieszkać
i cieszyć się
zabetonowanym brzegiem rzeki
patrzącej na tłumy przy grillu na gaz.

Nie mogę.
Nie potrafię.
Nie chcę.

Marzę
o wiosennej powodzi,
by zalała beton,
wyżłobiła w nim dziury
i zabrała ze sobą.

Marzę
o dzikiej trawie,
starych krzakach
i piasku
spadającym do wody.

By było
jak kiedyś,
jak dawniej,
jak na czarno-białych fotografiach.

Tak, wiem,
jestem stara....
marzenia mieszają się ze wspomnieniami....

Przez niemal piętnaście lat spisywania snów starałem się odkryć ich wzory, symbolikę/znaczenie bądź przyczyny konkretnych treści… I doszedłem do wniosku, że to tak, jakby próbować dłutem rozkruszyć Himalaje.

Bo miłość duszą patrzy, a nie okiem. Dlatego Amor jako ślepy słynie.

"SEN NOCY LETNIEJ"

Nie jestem miłośnikiem SF. Jedyna przeczytana przeze mnie książka o tej tematyce, to "Solaris" Stanisława Lema. Sięgnęłam po latach do tej lektury, zachęcona recenzją Radka. Odkryłam tę książkę dopiero teraz.

Mając w pamięci najznakomitsze ekranizacje z tego gatunku, z których jako kinoman nie zrezygnowałam, stwierdzam, że "Solaris" przewyższa fabułą, przekazem oraz nowatorskością i oryginalnością wszystkie współczesne ekranizacje. Należy pamiętać, że książka powstała na przełomie lat 50 i 60 ubiegłego wieku. Lem w swojej opowieści przewidział rzeczy, które zaistniały dzięki technice dopiero pod koniec dwudziestego wieku. Tak też jest prekursorem wizji równoczesnego połączenia z obrazem i fonią w czasie rzeczywistym, o jakich w tamtych latach nikt nawet nie myślał. Moim zdaniem był pierwszym wizjonerem zdalnego połączenia komórkowego, z możliwością komunikowania się [...]

Przeczytaj mnie od nowa.
Jak wtedy,
gdy spotkaliśmy się znowu.
Nocy czasem wykadrowani.
Pod parasolem z deszczu ukryci.
Poszukaj za pajęczą siecią.
Zmysłową i lepką.
Słów zapisanych głęboko w czasie.
Wyszeptaj,
- tym, co pozostanie na dnie.
Wplecione w serca bicie.
Słyszalne.
Miedzy Tobą i mną.
Dotknij,
- przez lata, pragnienie, miraż.
Skrzące się lustra odbiciem.
Chroń mnie,
z wysoka dystansu szukając.
Chroń, przed złego losu igraszką.
Otulając w kołysce swoich ramion.
Których szukam co noc.
Zamknij w ich pancerzu.
I stwórz z nas jedność.
Chroń, chroń aż po kres sił,
gdy światło w tęczówce zgaśnie.
I z jego zanikającym blaskiem,
zabiorę tę miłość ze sobą.

twoje ramiona
- dom

zapalasz światło
a ja już wiem
gdzie wrócić

zatrzymuję sobą fronty pogody
tamuję fale chmur
skupiam je w sobie
poduszki szyję

mieszam kolory na niebie
maczam palce w deszczu
czasem gradem rzucę
pod nogi

nikt mnie nie zauważa
jestem jak powietrze
pachnąca
przeźroczysta

24.04.2024, 20.04