Zamarzający człowiek zamarza w opuszczonym domu. Mróz zbiera ofiary. Już zaczął polowanie w listopadzie zeszłego roku. Teraz jest luty. Zimno nie jest miłe, milszy jest upał, choć czasem też nieznośny. Dmucha sobie bezdomny w ręce, bo życie go wydmuchało jak tę wydmuszkę. Żółtko i białko życia wydmuchane, została jeno ta skorupka cienka. I jak tu się ogrzać?

Na ulicy zaczepił mnie mężczyzna. Spytał się, czy mogłabym mu dać dwa złote, bo zabrakło mu do leków, a receptę zostawił w aptece. Mój pierwszy [...]

Obiecałam dodać wiersz, myśl...może lepiej brzmi. Taki dla siebie. Sobie obiecany.
Wspaniałe osoby, dotrzymują słowa.
Sentencja - myśl gotowa.

Piątkowy czas, kiedy zmęczenie bierze górę i oczy same kładą się do snu.
Wpisu dokonać czas

" Jestem wspaniała "
Sprawa to niebywała
Żeby tak się chwalić
A może by się pożalić
Skargę napisać z uśmiechem
Przecież Jestem - to ważne
Jestem fajnym człowiekiem?
Hmmmm
Upiorę, ugotuję - żartuję
Jedzenie kupuję...pierze pralka
Głowę suszy suszarka
Więc ja [...]

Wiem, że jeśli kiedykolwiek zechcesz opowiedzieć swoim znajomym o naszych magicznych spotkaniach, z pewnością użyjesz słów: "Czasem wychodzę na kawę z Topazem", a oboje wiemy, że powinno zabrzmieć coś zdecydowanie bardziej szczerego i trafniejszego, coś jakby: "Czasem wychodzę na kawę z Topazem, który kocha mnie całym sercem, ale ja nie podzielam tych uczuć".

"Wtedy odwróciwszy się od nich, rozpłakał się; potem znowu wrócił do nich, rozmawiał z nimi, a wziąwszy spośród nich Symeona, kazał go związać na ich oczach" Czyli wtedy odwróciwszy się od nich, rozpłakał się nad utrapieniem przyszłych wydarzeń, za utrapienie jego (Jan 11,35; Łuk. 23,28; 19,41; Mat. 27,25) Potem znowu wrócił do nich, jak ponownie wróci na ziemię Jezus Zbawiciel, by sprawdzić czy nasze myśli, słowa i uczynki polegają na myślach, słowach i uczynkach jego, a wziąwszy spośród nich Symeona, syna [...]

Stałam w mieście K. na przystanku autobusowym. Czekałam na autobus linii 22. Patrzyłam na rozkład jazdy. Szczęśliwie się składało, że miał jechać za minutę od mego przyjścia na przystanek. Autobus jednak spóźniał się i to bardzo. Podeszła do mnie jakaś starsza kobieta. Spytała się, czy 22. już jechała? Odrzekłam, że sama czekam na ten autobus. Powiedziałam, że mam nadzieję, że jeszcze nie jechał, bo bardzo mi się spieszy. Kobieta, niczym dobra wróżka, rzekła do mnie: "Mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze." Podziękowałam jej. Po chwili odeszła dalej. Autobus spóźniony nadjechał. Tłum zaczął wsiadać. Starsza pani jeszcze wzrokiem mnie szukała, czy aby też wsiadam. Odpowiedziałam jej uśmiechem, że widzę autobus i również wsiadam. Kobieta ta pomogła mi słowem i wzrokiem.

Kim jesteś kiedy... "sprawiedliwie" nienawidzisz Putina za jego zbrodnie, ale swoim rodakom nie żałujesz obmowy i życzenia "wszystkiego co najgorsze". Pławiąc się w umysłowym lenistwie, gdy przychodzi rachunek za prąd - konsekwencja "taniego" futrowania budżetów wojennych szaleńców, mordujących po sąsiedzku domowników.
Kim jesteś nazywając prawdą... sianie strachu, smutku, nieufności i defetyzmu, wśród bliskich sobie ludzi. By choć trochę sobie ulżyć - jako najlepszy dowód na "rację" (nie radzenia sobie z [...]

(...)

Czasem, gdy uświadamiam sobie, iż posiadam wybór, by odczuwać to, co chcę odczuwać, dopada mnie paniczna lękliwość. Czy oznacza to, że chcę ją odczuwać? Pewne rzeczy przychodzą do nas mimowolnie i są niczym więcej, jak zbiorem reakcji, które wpisują się w mentalność człowieka.

W ten też sposób bliżej można poznać właśnie ową mentalność.

Z chwilą, gdy zrozumiałem swoją odmienność, nieświadomie wręcz odliczałem minuty, dni a nawet lata, aż na światło dzienne wyjdzie to, kim jestem, wyjdzie [...]

Najpiękniejszym pięknem i największym skarbem w naszym ogrodzie od 25 czerwca są nasze wnuki. Codziennie od dwóch do pięcioro. Cudnie jest robić zdjęcia ich rączek, które na wyscigi sięgają po dorodne poziomki. Z radością patrzymy na nich, kiedy objadają krzewy malin, borówek i ostrężyn z ich smacznych owoców. A już serce rośnie i zdumieni jesteśmy, gdy ze smakiem zajadają się aronią. Ze wzruszeniem patrzymy na nich, jak naginają delikatnie kielichy lilii, aby raczyć się ich zapachem. Potem przychodzą do nas z [...]

Rano słuchał Starego Dobrego Małżeństwa i dopiero wtedy uświadomił sobie, że przecież może wziąć na plecy namiot i śpiwór i wyruszyć w wędrówkę po Polsce, do kiedy mu sił wystarczy. Czy dzisiaj istnieją jeszcze Potęgowe, u których można znaleźć nocleg - myślał. Którym można by pomóc wyłudzić odszkodowanie od PZU? U których można by się naźryć chleba ze smalcem i z ogórkiem kiszonym. Raczej słyszał, że wędrowców bestialsko katują gimnazjaliści lub dresiarze, którzy po prostu zabijają wyrzucając z [...]

W szumie i natłoku pozostawili zwierzęta swe.
Krowy z cielakami, świnie z warchlakami, kury z kurczętami.
Uciekli w popłochu, zapłakani. Za chwilę dojdzie front. Trzeba umykać i swoje życie ratować.
Ostatni rzut oka na gospodarstwo i czas ruszyć w drogę.
Cisza i pustka. Z obory i z chlewu słychać nieme zwierzęta, które zaczynają cierpieć. Niewydojona krowa macha ogonem. Odgania muchy. Jedyny towarzysz jej niedoli. Świnie zjadają ostatnią pozostawioną im porcję łupin ziemniaczanych. Wdychają swymi nozdrzami powietrze i [...]

Miłosz wstał rano. Rozciągnął mięśnie i popatrzył na zegar stojący na telewizorze. Była ósma zero zero. Usiadł na łóżku i spuścił nogi na mały dywanik.
Ubrał się i wstał. Zajrzał do lodówki. Wyciągnął jeden serek Dover i zjadł. Gdy wrzucał pojemnik pusty do kosza, rozległ się dzwonek do drzwi. Podszedł szybko i otworzył. Na progu stała kobieta ubrana w turkusową bluzkę i niebieską sukienkę. W jej oczach
palił się niebieski ogień. Spojrzała na Miłosza i wyciągnęła rękę w jego stronę. Chłopak [...]

Fafika musimy zostawić. Pies uciekł nam z domu, jak to się zaczęło. Słychać wybuchy gdzieś tam daleko. Fafik ucieka. Pies przeżywa coś takiego tylko raz w roku - gdy jest Sylwester i strzelają fajerwerki. Ale przecież Sylwester był niedawno. Czyżby rok minął tak szybko? Nie wie piesek, co się dzieje. Wystraszony biegnie przed siebie. Bez tchu. A pies potrafi wiele przebiec. Znalazł się w jakimś lesie. Ciemno i zimno. -A gdzie moja rodzina? - pyta sam siebie. Siedzi gdzieś w mchu i liże sobie łapkę, którą w biegu sobie [...]

"Wtedy odezwał się Ruben, mówiąc: Czy nie mówiłem do was tymi słowy: Nie grzeszcie przeciw chłopcu ? Lecz nie usłuchaliście; otóż teraz żąda się obrachunku za jego krew" Czyli wtedy odezwał się Ruben, pierworodny syn Jakuba i Lei (Rdz 29,32) mówiąc słowa do braci swoich. Czy nie mówiłem do was tymi słowy: Nie grzeszcie przeciw chłopcu ? Teraz też piszę do was tymi słowy: Nie grzeszcie, nie czyńcie falowych nośników informacji, myślami, słowami i uczynkami, które nie polegają na myślach, słowach i uczynkach [...]

Księżyc mieszka za murem z burzowych chmur, co porasta go bluszcz z błyskawic i z piorunów. Księżyc przechadza się po ogrodzie, gdzie róże nie mają kolców, a kolce róż. Księżyc we włosy ma wpięty wiatr. Księżyc jest niepodzielna przez dwa. Jej serce jest wiecznie zielone, cierpkie, agrestowe.

Czemu, Volodymyr, malujesz na płótnie gruzy miasta?
A czemu ty, Vasyl, wziąłeś ze sobą tylko gitarę?

Obdarcie ludzi z ich człowieczeństwa. Poprzewracanie do góry nogami życia codziennego. Odebranie wszystkiego, co kochali. Oto struny, które pękają oraz barwy, które nikną.

Volodymyr został tu i maluje zdewastowane budynki. Ktoś by rzekł - obraz jak z II wojny światowej. Ale myliłby się - to współczesna wojna. -Volodymyr, jakich kolorów używasz ze swej palety? -Najczęściej szarych. Niebieski zostawiam na niebo, a [...]