To przedostatni dzień naszej pielgrzymki na Podlasie. Uważam, że mogę użyć takiego terminu. Tyle kościołów, tyle cerkwi, meczetów, cmentarzy, miejsc świętych religijnych, pomników historii, rzeczy świętych dla religii poszczególnych i Polski, i Polaków. Naprawdę było duchowo, podniośle, z szacunkiem, patriotyczne i bardzo refleksyjnie oraz bardzo bardzo modlitewnie. Cudowny czas przemienienia. Naprawdę Duch Święty działał w nas.

Nasze biuro podróży ma bardzo napięty program wycieczek, a to za sprawą autorów. [...]

"Następnie opowiedział Jakub Racheli, że jest krewnym jej ojca i że jest synem Rebeki; wtedy ona pobiegła i opowiedziała to ojcu swemu" Czyli następnie opowiedział Jakub Racheli, że mają wspólnego przodka Teracha, ojca Abrahama i Nachora, który zrodził Betuela, ojca Labana i Rebeki z jednego rodu Sema (Rdz.11,10-29) Labana córką jest Rachela, a Rebeki synem jest Jakub. Wtedy Rachela pobiegła do domu ojca swego i opowiedziała to Labanowi ojcu swemu "A gdy Laban usłyszał o Jakubie, synu siostry swojej, wybiegł na jego [...]

Tęsknię za tym, jak nie mogliśmy być razem. Każda ucieczka biegła w myśli o Tobie, wiosna pachniała polaną, jesień mokrą ścieżką w parku. Lubiłam Cię tracić. Czuć ten ból, w którym nic się nie rozumie, usta schną w pragnieniu, instynktownie szukasz dotyku... chociaż wspomnienia. Tęsknię za ciepłem Twojego chłodu, który palił kości od środka. I tak ostrożnie, po cichu znów być obok, zamykać Ci oczy na prawdę... Bo każda strata jak powrót do siebie. Po głębiej i mocniej... Po to, by poczuć, że nie jestem [...]

Nadszedł odpowiedni czas w życiu Jagody, by dokonać wyboru i podjąć ostateczną decyzję w jakim kierunku podążyć?... Miała ogromny dylemat z tego powodu, bo tak samo pragnęła zostać w przyszłości fryzjerką, jak i makijażystką… szczególnie pociągała ją praca na przykład na planie filmowym jako specjalistka od charakteryzacji.
Jagoda odbywała codzienną praktykę w jednym tygodniu w salonie fryzjerskim, a następnym tygodniu uczęszczała na zajęcia praktyczne z makijażu.
Wraz ze zdobywaniem kwalifikacji przed Jagodą [...]

Byłem pewien, że Cię spotkam.
Wyglądałem nawet całkiem dobrze
Nie musiałbym się wstydzić chociaż za swój wygląd
Nie rozglądałem się
Czułem jak możesz zajść mi drogę
Podnosząc mi głowę w górę
Tak by nasze oczy mogły się spotkać

Ale nie spotkałem Cię
Nie stanęłaś przede mną
Nie poczułem ciepła Twoich zgrabnych dłoni
Wiesz dlaczego?
Bo Ciebie po prostu nie było tam, gdzie oczekiwałem Twojej obecności…
Jestem głupcem
Wciąż wyobrażam sobie niemożliwe..

~

Polska komedia obyczajowa do scenariusza i w reżyserii Kingi Dębskiej, będąca opowieścią o tym, co w życiu najważniejsze, czyli miłości, rodzinie i Polsce. Naszym zdaniem prosta odpowiedź na próby kina LGBT w Polsce i promocję tego kina, przez polskie środowiska filmowe, które propagują takie filmy, nagradzając je na festiwalach. Jest to też odpowiedź na kino polityczno-historyvzne w Polsce. Jedna opcja produkuje filmy o Jedwabnym, a druga o Przemyku, czy Wyszyńskim.

Film pewnie przeszedł też bez medialnego szumu, bo w [...]

Gdy jezuicke parchy wraz z żydowską żmiją
Wciąż tworzą nowe wojny... promują szczepienia
Oni wierzą, że sobie gniazdo swoje wiją
Bo w zniewoleniu ludzi mają swe pragnienia

Dziś kto tego nie czuje, jad przyjął w szczepieniu
Uznał kłamstwo za prawdę w strachu o swe życie
Jest narzędziem terroru też w swoim sumieniu
Brak mu poznania prawdy... w kłamstwie ma swe bycie

Strach przed drugim człowiekiem... pewnie trędowaty?
Strach przed prawdą i życiem, prawo drogowskazem?
Jakiej średnicy lubisz otrzymywać kwiaty?
Kiedy [...]

Wywalam się po kilkanaście razy na murkach. Nie jest to wysokość jakaś zniewalająca. Zaledwie pięciu schodów, ale w momencie, jak stopy są na blacie i robi się podjazd, czuć już jakiś tam respekt, czuć już jakąś tam różnicę pomiędzy wysokością podjazdu, a chodnikiem, w miejscu, gdzie się wyląduje. Dalej dużo rzeczy dzieje się na zasadzie zamkniętych oczu. Co prawda, mam je otwarte, ale nie ogarniam w ogóle, co dzieje się w powietrzu, nie umiem też prawidłowo podjechać. Ciągle ustawiam nogi w złej pozycji, co [...]

"Wtedy rzekł: Jest jeszcze jasny dzień i nie czas spędzać stada" Czyli wtedy rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik mowy słów Jakuba do najmowanych pasterzy trzód z Haranu: Jest jeszcze jasny dzień i nie czas spędzać stada przed zachodem słońca "Napójcie więc owce i idźcie, i paście je" Czyli najmowani pasterze trzód z Haranu mają więc napoić trzy stada owiec (Rdz 5,32), i paść je do zachodu słońca (Ps. 23) "A oni odpowiedzieli: Nie możemy, dopóki nie zbiorą się wszystkie stada" Czyli a najmowani pasterze [...]

"...O pierwszym stopniu pokory mówimy wówczas, jeśli człowiek ma stale przed oczyma bojaźń Bożą i gorliwie się stara o niej nie zapominać. Zawsze pamięta o wszystkim, co Bóg nakazuje, i ustawicznie w sercu swoim rozważa (...) Każdej zatem chwili wystrzega się błędów popełnianych myślą, językiem, rękami, nogami, czy to wolą własną; a broni się przed pożądaniami ciała. Człowiek powinien być przekonany, że Bóg z nieba patrzy nań zawsze i o każdej porze, a także, iż czyny jego w każdym miejscu rozgrywają [...]

Rzeczywiście tak było. Przypominam sobie te wypracowania z języka polskiego w szkole podstawowej i średniej. Przekreślone na czerwono i z boku, na marginesie albo nad zadaniem wpisy: styl, składnia. I tak przez kilkanaście lat. Nigdy tego nie zrozumiałem. Dzisiaj sobie myślę, że jak ktoś to pojmował, to zostawał polonistką i polonistą, i nadal pewnie tak jest, a może nawet polonistkom i polonistom. Czemu ja tego nie rozumiałem i nie rozumiem? Pewnie przecież tłumaczyli. Pewnie temu, że jednak świat ciekawszy, a pisanie [...]

Zupełnie z innej paczki,
ale obok treści literackich,
też trochę deskorolki na fanpagu

Obudziłam się w pomarańczach
Szybka kawa z wanilią
Lazurowy prysznic
Cielisty delikatny makijaż
Z nutką czerwieni
Ubiór w pudrowym różu
przełamałam seledynem w dodatkach
W sercu - soczyste barwy zieleni
Jesieni na pohybel
Gdybyś pytał
To dzień w kolorach tęczy
Nie odbierz opatrznie
Tęczy, znaczy szczęśliwie kolorowy ☺
po prostu

Jesteśmy w Białowieskim Parku Narodowym, w jego bardzo atrakcyjnej części, czyli w tak zwanym rezerwacie żubrów. "Przewróciło sie, niech leży." Jak w piosence zespołu "Elektryczne Gitary. " To o drzewie, które wygląda, jak szkielet jakiegoś prechistorycznego zwierzęcia, w jakimś muzeum albo parku. Jest przede wszystkim piękne. Zatrzymujące.

Żubry, dziki, koniki polskie, łosie, wilki i jelenie. To dobrze, że one tu są, pośród tej wtedy słonecznej zieleni. Jakoś tak jest, że ani rodzice, ani panie w przedszkolu, ani [...]

Niesamowicie przepiękne spotkanie z niebiańską cudownością przy plaży Zatoki Puckiej, czyli róże z rezerwatu przyrody Mechelińskie Łąki.

Herezja? Nie. Jeśli powiem, że w Bałtyku nie chodzi o plażę, tylko, że nad nim wymurowane są takie ściany, których cegłami są takie barwne, takie cudnokształtne, boskopachnące róże. Tak jak w Adriatyku nie chodzi o plażę, tylko o daktylowce, oleandry, czy przede wszystkim o granaty.

Wzruszenie jest takie proste i idące z nim uduchowienie. Niczym ruiny raju, od czasu do czasu ściany z zieleni łodyg i liści, a w nich wstawki z różu i bieli. Tuż nad nimi zerkają niebieskie plamy oczu - Bałtyk. Przykryte białą w błękicie radością nieboskłonu.