Raiga

Kuroari nie wzruszony opowieścią tubylców postanowił, że zamieszka w domu Raigi. Kiedy po przekroczeniu progu chaty i dokładnym przeszukaniu każdego kąta jaki się w niej znajdował nie znalazł ciała chłopca, nie pozostało mu nic innego jak tylko się rozgościć.
Pewnego dnia Kuroari przybył do gospody samotnie świętować swoje urodziny. Tam spostrzegło go kobieta o imieniu Shin. Z ciekawości zaczęła go wypytywać skąd pochodzi i czego szuka w Oppamie. Twierdził, że jest wędrowcem, który w końcu postanowił zatrzymać się gdzieś na stałe. Był już zmęczony ciągłymi podróżami. Po długiej rozmowie Kuroari i Shin zaprzyjaźnili się.
Po dwóch latach od osiedlenia się w Oppamie Kuroari zyskał wielu przyjaciół oraz wrogów. Pewnego razu zaginął bez wieści na ponad tydzień. Na osadników padł blady strach i poczęli myśleć, że to klątwa rzucona na przybysza przez zmarłego dawno chłopca za karę osiedlenia się w jego domu. Wkrótce zaczęli znikać inni mieszkańcy wioski. Nikt ich nie widział, nikt o nich nie słyszał. Panika rozgorzała w miasteczku. Niedługo po tych wydarzeniach Kuroari wrócił do wioski i wszelkie podejrzenia padły na niego. Ludzie twierdzili, że to przez niego Raiga przebudził się z martwych i zaczął mścić się na mieszkańcach. Zaczęto zarzucać Kuroariemu praktykowanie czarnej magii i pomoc w porwaniu osadników. Bez wieści zaginęło ponad dziesięć osób, a Kuroari został wtrącony do więzienia. Po jego ubezwłasnowolnieniu ludzie z wioski nadal ginęli bez śladu. Ostatecznie uwierzono, że dawny wędrowiec nie ma nic wspólnego z dziwnymi wydarzeniami. Po uwolnieniu dowiedział się, że Shin również została uprowadzona. Kuroari zaczął poszukiwania zaginionych osób i po dwóch dniach odnalazł trzech przyjaciół – byli martwi.
Kiedy już stracono nadzieję na odnalezienie kogokolwiek żywego do wioski przybyło szesnastu mężczyzn. Przedstawili się jako „Związek Braci”. Poszukiwali Kuroariego, który był przez nich ścigany po całym kraju za rzekome morderstwa jakich się dopuścił. Tajemnicza organizacja zaczęła prowadzić śledztwo w celu ustalenia pobytu mordercy. Mieszkańcy Oppamy nie wierzyli w żadne słowo „braci”, dlatego wszyscy go kryli, dając mu czas na ucieczkę. Kuroariemu udało się niepostrzeżenie wymknąć z wioski. Niedługo po tym „Związek Braci” dotarł do domu, w którym mieszkał uciekinier. Na ścianie widniał wyryty napis: NIGDY MNIE NIE ZŁAPIECIE. Kiedy wyszli z chaty jeden z osadników stanął przed nimi oznajmiając, że jest już zbyt późno, by uratować mieszkańców. Został on natychmiast zabity. Jak się później okazało był to jeden z zaginionych.
Po tych wydarzeniach jeden z członków „Związku Braci” wyjawił mieszkańcom całą prawdę o ich przybyciu oraz o Kuroarim. Mieli za zadanie schwytać człowieka, który posiadał wyjątkową moc. Została uznana za zbyt niebezpieczną, aby pozwolić jej posiadaczowi na swobodne jej używanie. Była to moc kontroli umysłu. Kuroari potrafi nakłonić każdego do popełnienia najpodlejszej zbrodni. Zabity wcześniej mieszkaniec był pod jego kontrolą.
Nie minął nawet miesiąc od tragicznych wydarzeń w Oppamie, a Shin uznawana za martwą powróciła do osady i wyjawiła prawdę o tym, co się z nią działo w ostatnim czasie. Oznajmiła, że to ona zabiła zaginionych mieszkańców będąc pod wpływem władcy umysłów. Wyjawiła także ostatni sekret Kuroariego. Dwa lata wcześniej, gdy po raz pierwszy go spotkała w gospodzie rozpoznała w nim zaginionego przed laty chłopca. Kiedy Raiga został zdemaskowany musiał przystąpić do działania. Zawładnął umysłem Shin, która przez ponad dwa lata była pod jego wpływem. Powrót Raigi nie był przypadkowy. Zamierzał się on zemścić na mieszkańcach Oppamy za to jakie życie mu zgotowali. Chciał, by jego imię było znane przez każdego mieszkańca oraz budziło w nim strach. Raiga nie miał zamiaru wciągać w swoją zemstę Shin, gdyż podczas kiedy byli jeszcze dziećmi tylko w niej nie budził lęku. Kiedy jednak został przez nią rozpoznany, aby jego zemsta miała się powieść, musiał to ją wyznaczyć do tego co wkrótce miała zrobić.

*Cztery części, o których mowa poniżej skleiłem w jedną, aby przyjemniej się czytało.