To mój ostatni wpis.

Kiedy straciliśmy z oczu nasze sny? Kiedy życie stało się ciągłą, powtarzającą się serią nudnych epizodów, które każdego dnia były niemal dokładną kopią ostatniego? Prawda jest taka, że ​​upływ czasu nie jest stały, a nasze postrzeganie go jest wypaczone i wypaczone, i czasami jest wręcz okrutnym żartem. Żyjemy na wyspach czasu, gdzie jedno ważne wydarzenie jest poprzedzone wieloma - lub jak sądzę - kilkoma powtarzającymi się zadaniami poprzedzającymi je, a następnie zastępowane przez te same zadania przed kolejnym wydarzeniem. Weźmy na przykład rezerwację wizyty u lekarza z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem. Miesiące nagle zamieniają się w dni, dni skracają się do zaledwie kilku sekund, podczas gdy my powtarzamy ten sam proces w kółko, czekając na to spotkanie. Większość czasu spędzamy na życiu w tych chwilach, kiedy nic nie robimy, kiedy siedzimy wygodnie, patrzymy na siebie i zastanawiamy się, jak się tu dostaliśmy. Ciekawe, kim jesteśmy. Ciekawe, dokąd jedziemy. Prawda jest taka, że ​​życie nie jest ani krótkie, ani długie. Jest to po prostu miara czasu przeznaczonego dla każdej osoby, abyśmy mogli wzrastać jako jednostka i jako gatunek, jako cywilizacja razem. Ciesz się każdą chwilą, zanim nie będziesz już mieć możliwości, ale także przeznacz czas na planowanie przyszłości i ponowne ujrzenie swoich marzeń. Te sny z dzieciństwa pochłonięte przez fale i sny, które miałeś z innymi ludźmi, których porwała burza. Czas to okrutna kochanka, a los to tylko sen na jawie. Nie mamy żyć w ten sposób, spędzać każdy dzień tylko po to, by spotkać się z następnym. Jesteśmy uwięzieni w cyklu, przez który przedostajemy się dzisiaj, więc jutro możemy zrealizować nasze sny. Ale tak naprawdę czekanie na jutro będzie wydawało się wiecznością, jeśli spróbujesz w ten sposób wytrwać w niekończącym się przepływie czasu. Jeśli naprawdę chcesz jak najlepiej wykorzystać nudne dni, kiedy tylko czekasz, poświęć trochę czasu na zaplanowanie swojej przyszłości. Miej wielkie marzenia, ponieważ nawet jeśli nie dotrzesz do gwiazd, będziesz miał cholernie dużo zabawy po prostu budując drabinę.
Wszechświat jest naszym placem zabaw, a my jesteśmy dziećmi. Prawa fizyki są regułami i musimy ich przestrzegać, nawet jeśli mogą wydawać się głupie lub niesprawiedliwe. Nawet przy tak surowych więzach i prawach życie wciąż kwitnie na tym bladym, kruchym niebieskim marmurze. Jeśli z tak niemożliwymi szansami mogłoby istnieć coś tak pięknego jak my, powinniśmy to wykorzystać. Kto wie, może inteligentne życie może pojawić się ponownie w arbitralnie odległej przyszłości, ale na pewno nie będziemy to my. Fakt, że to czytasz, oznacza, że ​​nadal masz szansę uczynić swoje życie lepszym. Więc weź pędzel wykonany z gwiezdnego pyłu i użyj wszechświata jako płótna, ponieważ może to być jedyna szansa, jaką mamy, aby nadać wszechświatowi prawdziwe piękno. Nawet jeśli możesz czuć się beznadziejny, miej odwagę. Nie wszystko jest stracone, jeśli nadal żyjesz, bez względu na to, jak okaleczony lub zraniony jesteś. Miej więc odwagę podnieść się własnymi rękami, stanąć na własnych nogach. Ryczcie na przekór światu, ponieważ będzie musiał się bardziej postarać, jeśli będzie chciał was zatrzymać. Ty - i tylko ty - masz siłę, by wyjść z twojej sytuacji, siłę, by postawić jedną stopę przed drugą, siłę, by nigdy nie tracić nadziei. Sam przeszedłem przez niektóre z najgorszych incydentów i nadal stoję. Wciąż stoję, bo nigdy nie straciłem nadziei. Wciąż stoję, bo zawsze miałem odwagę iść naprzód, bo zawsze miałem siłę stać na nogach, bo nigdy nie straciłem z oczu przyszłości, w której byłem szczęśliwy. Gdybym mógł to zrobić, ty też możesz. Masz taką samą siłę jak ja, po prostu jeszcze tego nie zauważyłeś. Więc weź mnie za rękę, a poprowadzę cię w lepszą przyszłość. Idź u mojego boku, bo zawsze cię złapię, jeśli upadniesz. Możesz to zrobić, zaufaj mi. Po prostu nigdy, przenigdy się nie poddawaj.