Listy...
Dzisiaj po pracy puszczałem z synkiem latawce…nabiegałem się trochę, ale było warto.
Trzymając za sznurek czułem drgania wiatru, tak jakby cała jego magia przechodziła przez moje ciało…To niesamowite uczucie…Latawiec był bardzo wysoko…czasem nikł między chmurami…od nieba dzielił go tylko sznurek…jedno przecięcie…
Od mojego nieba dzielą mnie tylko trzy dni,…ale nikt ich nie przyspieszy…nawet gdybym wskazówki zegara obrócił sześć razy…nie przyspieszyłbym czasu…Szkoda, bo tak bardzo tęsknię za Tobą…
Wiesz…jestem bardzo szczęśliwy, że jesteś normalną kobietą, że nie uważasz się za jakąś tam damę…Tak bardzo lubię czasami potarzać się z synkiem w liściach…nawet kosztem tego, że do domu wracamy umorusani…lubię szukać koników polnych wśród traw…łazić bez celu po łące pełnej jaszczurek…czasem poskakać po drzewach…porzucać się poduszkami…Gdybyś była wielką damą…tyle przyjemności by nas ominęło…A tak razem będziemy uczestniczyć w odkrywaniu wszystkiego, co piękne…nie zważając, co pomyślą inni…
Jeszcze tylko trzy dni…a pokażę Ci miejsce, w którym zatrzymuje się czas…Właśnie tam chciałbym Cię zabrać na pierwszą randkę…
13 February 2011, 11:26
Ludzie powinni brać z Was przykład! :)
Mało takich zostało w dzisiejszych czasach, a powinno być ich więcej. Świat byłby wtedy o wiele lepszy i pełniejszy radośći.
Wspaniałe opowiadanie, miło się czyta i zarazem pojawia się uśmiech na twarzy. Dobre słowa. :)
Pozdrawiam
12 February 2011, 11:55
Nio fakt...dobraliśmy się...:).Teraz biegamy razem w trójkę :).Czasem ludzie patrzą na nas jak na kosmitów, ale co tam ludzie :).Dziękuję Wam i pozdrawiam.
12 February 2011, 11:46
fajnie, że dorosły potrafi się tarzać i biegać po łące z dzieckiem ; ] dobrze się dobraliście z Tą kobietą ; ]
pozdrawiam : )