Własne wnętrze

Czy słyszeliście kiedyś o człowieku bez wad, kimś naprawde idealnym. Od lat jest nam wpajane że idealni są tylko bogowie. Jednak nawet oni mieli wady i zalety.Więc nie możemy powiedzieć o sobie i o kimś jako o ideale ludzkim, bo coś takiego nie istnieje. Zastanawiający jest fakt że wiele ludzi się za takich uważa, więc albo są przewartościowani albo sa z poczuciem bezwartości. No właśnie więc co możemy powiedzeć o osobie szarej, która tak naprawde jest cięzko dostrzec. To własnie osoby trzecie nażucają innym swoje ja. Dlaczego to my wypowiadamy sie w sposób krytykujący lub wywyższający na czyjś temat, jakie mamy do tego prawo by osądzać inną osobę, po jej stylu bycia, ubiorze czy majątku.Każdy z nas powienien odnajdywać siebie z czasem, poznawać swoje ja i odkrywać swoje walory jak i wady. To my powinniśmy decydować o swoim losie, wyznaczać sobie nowe cele. Przykładem może być samotność i życie w związku. Jednak czy samotność jest czymś dobrym ? Czy nie boimy się tego, że w starości gdzieś samotnie w parku siedząc zamkniemy poprostu załzawione oczy i ich nigdy nie otworzymy. Kazdy z nas boi się śmierci w samotności. Człowiek samotny usycha, jesteśmy tak zaprogramowanie że bez miłości nie bedziemy szczęsliwi a wraz z nią bedziemy rozkwitać. Znamy swoje pragnienia, marzenia wiemy na ile nas stać, do czego jesteśmy zdolni. Więc zanim skrytykujemy kolejna osobe, doprawadzimy ja do rozpaczy, lub bez podstawowego szczęścia, zatrzymajmy się i zastanówmy nad sobą, czy nie chcemy czasami powiedzieć na czyjś temat tego co bardzo dobrze pasuje do nas ? Prościej jest nam wyrzucić coś na kogoś i spojrzeć ze szczerością we własne wnętrzne. Gdybyśmy tak robili ? Czy świat nie wydawałby nam sie lepszy ? Bez pretensji, gniewu a może nawet wojen bo przecież wszystko zaczyna się od drobnych słów a kończy czymś poważnym.