mikroopowiadanie trzynaste

Czasem myślał, że życie polega na tym, że jesteśmy potrzebni drugiemu człowiekowi, a problem w nim jest taki, że niestety jesteśmy potrzebni też sobie i przeważnie jest tak, że kiedy realizujemy siebie, to często czynimy to nie w porę, przestając realizować i budować szczęście drugiego człowieka i wtedy następują: żal, smutek, złość, odrzucenie, niespełnienie, wina, bezsens,..., ale na szczęście przeważnie jest tak, że następuje refleksja i idące za nim przebaczenie.