Serce i Rozum

Była piękna gwieździsta noc, księżyc oświetlał każdą ścieżkę w parku. W tę noc na ławce siedziało serce smutne i przytłoczone. W między czasie spacerował umysł i z oddali zobaczył płaczące serce. Postanowił podejść i zapytać co się stało.
Serce odpowiedziało: "bo Ty rozum nie pozwalasz mi na nic, nie mogę kochać ani marzyć".
- Rozum odparł: "ale to dla naszego dobra, nie widzisz ile miłość wyrządziła nam krzywd?"
-Serce na to: " wiem ale ja inaczej nie potrafię funkcjonować".
Nagle rozum usiadł obok serca, przytulił je i powiedział : " wiesz co jest w tym najpiękniejsze - że ja bez Ciebie nie potrafię żyć".