Isota
Była ciemna, zimna noc. Lena przechodziła przez miasto, które oświetlały gwiazdy, latarnie i księżyc. Dziewczyna skręciła do lasu wyglądający jak mur oddzielający świat. Gęste drzewa sprawiały, że Lena nie widziała nic i wpadała na rośliny. Po chwili usłyszała świst, wystraszona spojrzała się. Nic nie było. Poszła dalej. Po chwili zauważyła bladą jak księżyc postać.
- Kim jesteś?- zapytała cicho.
- Nie bój się mnie.-powiedział bardzo miły głos.- Nie chcę ci krzywdy zrobić.
Lena zastanawiała się, kto to mógłby być.
Postać zbliżyła się do niej i podała rękę.
- Chodź muszę coś Ci pokazać.- stwierdził przyjaźnie mężczyzna.
- Ja?- spytała się zdziwiona. Jej towarzysz pokiwał głową, uśmiechając się.- Ale czemu?
- Jesteś wybranką....
- Skąd mam wiedzieć, czy mam ci ufać?- zapytała, ostrożnie cofając się
- Po prostu zaufaj mi. Tu nie jest bezpiecznie.
Dziewczyna odeszła od niego i poszła w stronę miasta, mówiąc sobie coś pod nosem. Nagle przebiegło jej coś prosto przed oczyma. Wystraszona cofnęła się o krok. Coś ją otaczało. Usłyszała warczenie. Lena cofała się ciągle, gdy nagle nadbiegł mężczyzna, którego wcześniej spotkała. Wziął ją na ręce i pobiegł szybko do jakieś małej chatki.
- Puść mnie...- zaczęła protestować dziewczyna
Gdy byli w domku, mężczyzna puścił ją.
- Już wszystko dobrze, jesteś bezpieczna.
- Bezpieczna? Ja nie czuję się bezpieczna...
- Dlaczego??
- Bo jestem tu z Tobą....
- Rozumiem, ze mi mnie ufasz??
- Tak...
- Hm.. Jeśli chcesz mogę Cię zostawić tam z wilkami, walczącą o przetrwanie
- Co?!
- Tak... Proszę- Mężczyzna pokazał jej drogę do wyjścia.
- Tam?- przełknęła głośno ślinę.- Z wilkami? Z resztą to nie ważne.... Idę, Nara.- Lena wyszła z chatki. Mężczyzna, był bardzo zdziwiony jej postawą. Dziewczyna spojrzała się na niego, a jej oczy zabłyszczały. Po chwili zmieniła się w smoka, i odleciała. Zdziwiony odprowadził ją tylko wzrokiem i tyle ją widział.....
