Opowiadania

Ja nie używam środków stylistycznych powszechnie uważanych za obraźliwe.
Ja nie używam środków przeciwbólowych powszechnie uważanych za niecenzuralne.
Bo to jestem ja
niżej podpisany,
ja
niżej podpisany,
na chodniku, na
śmietniku.
Podpisz się proszę wyżej.
(Nie)cenzuralnie.
[...]

"łuk mój kładę na obłoku, " Czyli kształt łuku znakiem percepcji moich: słów, dźwięków o różnej częstotliwość wibracji barw - nośniki informacji, zamieszczone w informacji o całości rodzaju informacji "aby był znakiem przymierza między mną a ziemią" Czyli aby kształt łuku był znakiem percepcji zobowiązania między Wszechmogącym Bogiem a rodzajem informacji "Kiedy zbiorę chmury i obłok będzie nad ziemią," Czyli kiedy zbiorę rodzaj informacji z nad sklepienia niebios, a informacja o całości rodzaju informacji [...]

"Będę też żądał krwi waszej," Czyli będę też żądał nośnika rodzaju informacji waszej "to jest dusz waszych", Czyli informacji o całości rodzaju informacji waszej i nośników informacji - słów, myśli i czynów waszych "Będę jej żądał od każdego zwierzęcia " Czyli będę jej żądał od każdego rodzaju informacji w formie energetycznej we wszechinformacji - informacja dla całości i o całości. "A od człowieka będę żądał duszy człowieka," Czyli od rodzaju informacji jego będę żądał informacji o całości [...]

Przesiąkam kawą i wiatrem. Mgła już opadła, czuć pod stopami rosę. Jest przyjemnie, rześko. Pamiętam, w nocy padało, zbudził mnie huk uderzajacych kropel o dach. Wsłuchiwałam się chwilę w ich intonację, w zadowolony szept ziemi, doznającej oczyszczenia. Chciałam wyjść na dwór, by wraz z nią chłonąć wilgoć.
Poczułam to. Delikatna koszula, z chwilą zachłannie przyjęła deszcz. Skóra zadrzała, niczym pod wpływem dotyku kochanka. Tętno w skroniach zaczęło zagłuszać wszelkie inne odgłosy nocy.
Przymknęłam oczy. Szum słabnął. Zobaczyłam go. A on jak zwykle, znowu po rżysku boso.

Sylwia Pryga

Mieliśmy w lodówce maślankę. W czwartek więc powiedziałaś abym w piątek, w czasie kiedy Ty będziesz w pracy, oberwał resztę czerwonych i czarnych porzeczek na koktajl.

Piątkowy ranek i przedpołudnie były słoneczne i dość ciepłe. Burzy lub ulew spodziewaliśmy się dopiero zaawansowanym popołudniem. Pozbierać porzeczki poszedłem po pierwszej popołudniu. Wziąłem niewielką miseczkę i zeszedłem z kuchni do słonecznego ogrodu. Idąc do krzewów porzeczek zauważyłem, że rabata z poziomkami mocno stroi się w czerwień [...]

"I pobłogosławił Bóg Noego i synów jego, i powiedział do nich: Rozradzajcie się i rozmnażajcie, i napełniajcie ziemię" Czyli i wyraził swoją wolę Bóg dla Noego i synów jego. By rozradzali się i rozmnażali, i napełniali rodzajem informacji ziemię - rodzaj informacji. "A bojaźń i lęk przed wami niech padnie na wszystkie zwierzęta ziemi i na wszystkie ptactwo niebios, na wszystko, co się rusza na ziemi i na wszystkie ryby morskie; wszystko to oddane jest w ręce wasze" Czyli panujcie nad nimi i niech będą świadomi tego [...]

"Wtedy zbudował Noe ołtarz Panu" Czyli gdy wyszedł z arki Noe z rodziną swoją wtedy zawarł Przymierze ze Wszechmogącym " i wziął z każdego bydła czystego i z każdego ptactwa czystego, i złożył je na ofiarę całopalną na ołtarzu " Czyli i wziął z każdego rodzaju informacji, których pokarmem są tylko rośliny, i z każdego rodzaju informacji, których pokarmem są tylko rośliny (Rdz.1,30) By w swoim i w swojej rodzinie obrazie holograficznym i w całym uniwersum holograficznym. Zakryć krwią ofiar - nośniki informacji w [...]

Kochałeś mnie. Dbałeś o mnie Dawałeś mi prezenty, żeby czuć moją radość. Ta radość wtedy była też Twoją radością,że robisz coś, co drugiej osobie sprawia przyjemność i dzięki temu czuje się szczęśliwa. Tak to działało - szczęśliwa ja - szczęśliwy Ty. Widocznie brakowało Ci tego wszystkiego w dotychczasowym życiu, które wiodłeś. To wszystko pokazał nam Bóg. Od nas zależy cała reszta. Wiem jedno, nie da się zjeść ciastko i mieć ciastko. To tak nie działa. Jeśli się to ciastko zje coś się skończy. Minie ten smak, zapach... Miłość to delektowanie się tym ciastkiem, cierpliwe i powolne podgryzanie, to uczucie sytości , radość z tego że wciąż jest, nie zjedzone do końca. Ciastko, nadal pachnące i świeże, to troska o drugą osobę i tęsknota, to myśli jej pełne.
A kto łapczywie spałaszuje ciastko nie ważąc na smak i zapach, może już tylko się oblizać , bo resztę życia będzie sprzątać okruchy.

Od siedemnastego lutego do szesnastego marca, miesiąc siódmy (Rdz.8,4) Od siedemnastego marca do szesnastego kwietnia miesiąc ósmy. Od siedemnastego kwietnia do szesnastego maja, miesiąc dziewiąty.Od siedemnastego maja - pierwszy dzień dziesiątego miesiąca (Rdz.8,5) "Po czterdziestu dniach otworzył Noe okno,które uczynił. I wypuścił kruka..." "Potem wypuścił gołębice..." "Poczekał jeszcze następne siedem dni..." "I poczekawszy jeszcze następnych siedem dni..." (Rdz.8,6-12) Noe pamiętał o sześciu dniach stworzenia i [...]

Dziś pierwszy raz miałam pomieszanie z poplątaniem.
Uczucia jak strzępy kroiły się radością
że dałam radę i pokonałam swój fizyczny ból
by przebyć trasę 70 km. moim złomkiem 12 letnim
który kurzył się w piwnicy jak bezdomny.
Czekając na chwilę by narodzić się na nowo
z kurzów i popiołów w dotyku bólu jadąc dalej...
Chwila kiedy dotarłam do celu była nieoceniona
W Moim Sercu
a łza poruszyła drganie
bijące w oddechu.
Stałam patrząc w przestrzeń podziwiając miasto
z oddali że naprawdę dotarłam i wytrwałam
w bólu który towarzyszył mi do końca
mojej drogi do domu. Są granice które pokonałam.
Tu w Polsce w dziesięć dni zrobiłam 210 km.
wiem to nie dużo
ale dla mnie wyczyn kosmiczny.
Każde wyzwanie będzie trudniejsze
i bardziej bolesne ale wytrwam i będę walczyć
z bólem na ciele i w sercu by jakoś żyć...cdn.

Na Mokotowie wygrał. Wygrał tę najwspanialszą dziewczynę. Walki trwały, a jego walka o serce kobiety skończyła się. Dała mu wtedy połowę śliwki, drugą połówkę zjadła sama. A potem się pocałowali. Nie wiedział, co wspanialsze - smak śliwki czy ten pocałunek. Zdawał się nie słyszeć huku broni wroga. Teraz to dziewczyna była najważniejsza. Miłość w czasach powstania? Ależ tak! Wtedy wszystko obiera inny kierunek. Staje się bardziej znośne. Spłynął sok ze śliwki po ich wargach. Owoc, który przypieczętował [...]

Czekano na nią z utęsknieniem. Była jakby punktem kulminacyjnym dnia. Najbardziej oczekiwana rzecz w obozie. Zupa. W drżącej dłoni trzyma człowiek stalową miskę. Za chwilę rozleją zupę. Wyczekiwanie, co też dziś podano. Człowiek stoi na końcu kolejki. Słyszy głosy z przodu. Idzie fama, że coś lepszego dziś rzucili. Jest zupa z brukwi, ale kartofli jakby więcej. Jakieś mięso też się znajdzie. W trzęsącej się dłoni podaje miskę. Zwykle dostaje mu się od kapo za jakieś przewinienie. A to za wolno kopie ziemię, a [...]

Szumiały drzewa, które rosły koło obozu. Były to topole. Drżącymi liśćmi witały i żegnały nas, gdy wyruszaliśmy i wracaliśmy z pracy. Je je czułem i widziałem. Machały mi, wywołując we mnie nadzieję, że wrócą jeszcze normalne czasy. Drzewa są wolne, nikt ich nie zniewoli. Czy topola, którą obserwowałem, widziała także mnie? Do mnie to dedykowany szum jej listków? I pamiętam, jak matka moja szła do gazu. Widziałem ją wtedy po raz ostatni. Coś szeptała do mnie. A ja nie wiedziałem, co. Słowa wydobywały się [...]