Opowiadania

Między świtem, a wschodem słońca wyszedłem dzisiaj do ogrodu nacieszyć się przyrodą, naturą, czyli tym co my chrześcijanie nazywamy Twórczością Opatrzności. Zwrócił moją uwagę przede wszystkim księżyc w pełni będący jeszcze bardzo wysoko zawieszony w swojej podróży ze wschodu waszego kraju do jego krańców zachodnich. A tam na wschodzie nad szczytami Beskidu Żywieckiego rozszalały się wszelkokolorowymi tęczami zorze świtu. Rozgrzewało je czerwonościami i bordowościami podnoszące się z polskich nizin i jezior [...]

Burza zacietrzewia mą osobę do walki i cierpienia oraz gardzi mną pomachując mną jak kukłą z teatru Guliwera. Oszołomiony i zdeterminowany ciągle bawie się z nią i niezłomnie ciągle do domu mgnę pomimo jej tych wietrznych zabaw biegnę dalej nieustannie. Widzę już smugę zamiast mojego dobrego znajomego którego widziałem jeszcze przed tą burzliwą zabawą z jaką mam do czynienia dzisiaj tak jak na przykład na naszej grze w freesbie w wietrzny i bezchmurny dzionek gdzie jeszcze burza się nie ujawniła lecz skryła się o [...]

"W czasach Amrafela, króla Synearu, Arioch, król Ellasaru, Kedorlaomera, król Elamu, i Tidal, król narodów," Czyli w czasach panowania Amrafela potomka Chama, króla zachodniego kraju Synear. Obecnie zachodni Irak (Rdz.10,6-10) Ariocha potomka Sema, króla miasta - państwa Ellasaru - Larsa. Obecnie południowy Irak. Kedorlamera potomka Sema, króla państwa Elamu w południowo - wschodnim kraju Synear. Obecnie południowo - zachodni Iran. Bo na południu krainy Synear panowali królowie, potomkowie Sema w linii Pelega. Obecnie [...]

A kręcę się na płycie w lirycznej doskonałości sznycie, w muzyce co gra pierwsze skrzypce tego wieczoru, w tym pomieszczeniu. Zagłębiam się w jej znaczeniu, w jej przesłaniu, leżąc na posłaniu smutków i radości, czterościennej samotności, podsufitowej naiwności. Miałem wyjść w gości, ale siedzę w domu, magnes bitu trzyma mnie tu i podpala neurony w głowie, co objawia się w rymowanym słowie, czasem bez sensu, nie powiem, a czasem czas się zatrzymuje i nasłuchuje, co z mojej gęby wylatuje, gdy rozum nie próżnuje, choć ciało leży. Gdy z umysłu rubieży wyciągam co trza, a muzyka gra, pozbywam się odzieży i rozpływam się jak deszcz na szybie, rozmywam się i jest ciepło i jest lekko w tych chwilach ulotnych jak ulotki, i co niedobre się chowa, nie w słowach, poza nimi i słowa już nie ranią tylko kołyszą, układają do snu, zapraszają mnie tu, gdzie jest życie, gdzie jest rozmycie na winylowej płycie.

"I rzekł Pan " Czyli słowo, dźwięk - nośnik informacji Wszechmogącego do Abrama "po odłączeniu się Lota od niego: Podnieś oczy swoje i spojrzyj z miejsca, na którym jesteś," Czyli Abrama percepcja była z centralnie położonych gór Betelu, z daleka od miasta Betelu - religii zachodu i miasta Ai - religii wschodu, które nie są według wskazań Wszechmogącego "na północ i na południe, na wschód i na zachód," Czyli we wszystkich kierunkach w zasięgu percepcji w szerokiej panoramie, bo z centralnie położonych gór Betelu, [...]

"Lecz cały kraj nie mógł ich obu utrzymać, bo dobytek ich był tak wielki, że nie mogli przebywać razem" Czyli przez tak wielki dobytek, nie mógł Abram przebywać z Lotem "Miedzy pasterzami stad Abrama, a pasterzami stad Lota powstał spór" Czyli powstał spór o dostęp do źródeł wody, bo przebywali w górach Betelu (Rdz.13,10) "A Kananejczycy i Peryzyci mieszkali wówczas w kraju" Czyli tubylcy, którzy mieszkali wówczas w tym kraju, nie mieli tak wielkiego dobytku, jak Abram i Lot, którzy przebywali w tym kraju" Wtedy rzekł" [...]

Zamykam oczy. Znowu go widzę. Uśmiechnięty i jak zwykle, boso. Nawet po rżysku.  "Zdzi-chuuu!!!" - rozlega się po podwórzu ciut piskliwych głosem z wyraźnym akcentem na drugą sylabę. Pachnie obiadem. Nad zrobionym własnoręcznie stołem, kołysze się jabłoń. Gałęzie  przeplatające się z sąsiadującym winogronem, uginają się od owoców. Dziadek degustuje w ciszy, po czym wraca do stodoły. Do siana. Gdzieś miauczą koty...

Sylwia Pryga

W Policji służyłem krajowi i narodowi przez dwadzieścia jeden lat. Przez te dwadzieścia jeden lat pracowałem w wydziale ruchu drogowego. Prawie nie brałem łapówek. Nie brałem łapówek prawie, bo czasem wzięcie łapówki jest koniecznością. Koniecznością ze względu na dobro systemu, dobro kraju, spokoju w narodzie, pokoju i samopoczucia wszystkich. Jest się w takiej nie innej grupie społecznej i zawodowej, więc uczestniczy się w takich nie innych relacjach międzyludzkich. Nie byliśmy świętymi. Byliśmy dla porządku i [...]

Tak lepiej?
Tak. Albo nie. Albo i nie.
Proszę poprawić ten obraz.
Obraz ten jest nieforemny.
Obraz ten jest niewyraźny.
No zamazało go.
No za mało go.
Proszę go powiesić inaczej.
Podwiesić go proszę, pod żyrandolem.
I że co? I ma spaść na głowę?
Tak, zdecydowanie tak, najlepiej z sufitem. [...]

Pamietam, jak w dłoniach trzymała moją twarz  całując w czoło. Jej pergaminowa skóra na moich włosach. Gładziła je. Zgarbiona, snująca opowiadania, śpiewająca kołysanki...
Zachłannie wdychałam różne zapachy które mnie wówczas otaczały : świeżego, prosto od krowy mleka, ciepłych drożdżowych bułeczek, chrustu spod pieca. A ten ogień, wesoło trzaskający spod fajerek, po kolejno dołożonej porcji przez nią drzewa. Delektowałam się tym, że jest przy mnie...
Ciężko znaleźć słowa by opisać kim dla mnie była i jak trudno mi teraz, bez niej jest...

Sylwia Pryga

"Wyruszył tedy Abram z Egiptu z żoną swoją i wszystkim, co do niego należało, do Negebu, a Lot był z nim" Czyli wyruszył tedy Abram z Egiptu, nie dzięki Saraj żonie swojej (Rdz.12,13) Ale dzięki interwencji Wszechmogącego, który doświadczył najbliższych faraona ciężkimi plagami, ze świadomością że dotyczą Saraj żony Abrama, którą faraon wziął sobie za żonę swoją i wszystkim, co do Abrama należało, do Abrama należeć miało, do Negebu, z którego wyszedł. Bo był wielki głód, czyli wielki brak opadów [...]

"Lecz Pan dotknął faraona i jego dom ciężkimi plagami z powodu Saraj, żony Abrama" Czyli lecz Wszechmogący doświadczył faraona i jego najbliższych ciężkimi plagami - aforyzm dotkliwego bicza, chłosty, ze świadomością że z powodu Saraj, żony Abrama "Wezwał więc faraon Abrama i rzekł:" Czyli słowo, dźwięk, wibracja - nośnik informacji do Abrama "Cóżeś mi to uczynił ? Dlaczego nie oznajmiłeś mi, że ona jest żoną twoją ? " Czyli dlatego nie oznajmił Abram faraonowi, że Saraj jest żoną jego. Bo według [...]

Otwierasz lekko wargę za każdym razem, gdy pociągam za sznurek do niej przywiązany. Jesteś pierwszą kobietą, którą rozebrałem od pasa w dół. Zdenerwowałaś mnie nieco, tak młoda, a zarośnięta w tamtych okolicach. Przez chwilę myślałem cię ogolić całkowicie na łyso, nawoskować całe ciało, potem przynieść dużą lampę ledową. Mogłabyś świecić jak gwiazda. Ty - ciało niebieskie rzucone w szarość pomieszczenia. Wtedy zacząłbym się modlić do martwego ciała bogini. Wiem, że potrafisz słuchać. Ludzie nie [...]