"Ale oni odpowiedzieli mu: Jakże pan nasz może mówić coś takiego ? Uchowaj, Boże, by słudzy twoi mieli uczynić coś takiego ? " Czyli ale oni, bracia Józefa odpowiedzieli mową słów mu, zarządcy domu Józefa: Jakże pan, sprawuje władze nasz, braci Józefa, może mówić słowa, coś takiego, co mówił zarządca domu Józefa, nie uczynili bracia Józefa, uczynili inne zło Józefowi bracia jego. Uchowaj, Boże, uczynione inne zło Józefowi przez braci jego, zakodowane jest w wymiarze wyższym częstotliwości wibracji (Rdz [...]

January Knapek usiadł w swoim bujanym fotelu i zaczął swoje świętowanie Barbórki. Obok na stoliku miał wrzątkiem zalany imbir w kubku z dwoma literami GS. Nie poszedł na mszę koncelebrowaną i ze sztandarami, bo był ateistą, a właściwie wierzył, że za pomocą pieniędzy i rozumu można dobrze żyć. Wierzył w rozum, który tak dobiera środki, aby cel był osiągnięty. Cel to kariera, pozycja, pieniądze i mieć ludzi pod sobą.

Na świąteczną karczmę po mszy też się nie wybierał, bo zwykli górnicy byli dla niego [...]

Leciała późnym wieczorem czapla na zachodni kierunek (widziałam, gdy leciała). Kierowała się w stronę zachodzącego Słońca. Na pomarańczowym niebie wachlowała swymi skrzydłami. Czapla była samotna (w życiu i na niebie). Z jej oczu łzy płynęły. Dlatego szklane oczy jej były. Takie małe oczy, a świat taki wielki. Małe, ale smutek w nich wielki. Czapla miała chyba depresję i dlatego ciągnęła do Słońca. Bo w depresji ciągnie do jasności. Taką jasnością była właśnie kula Słońca, która daje ciepło i poczucie [...]

"Zaledwie wyszli z miasta i byli niedaleko, rzekł Józef do zarządcy domu swego: Wstań ! Goń za tymi mężami, a gdy ich dogonisz, powiedz im: Dlaczego odpłaciliście złem za dobre ?" Czyli zaledwie, nie upłynęło dużo czasu, gdy wyszli, formą ruchu z miasta, miejsce zamieszkania wszystkich grup społecznych, i byli niedaleko, w niewielkiej odległości od miasta, rzekł: słowa, dźwięki, wibracje - nośniki mowy słów Józefa do zarządcy domu swego. Wstań ! z miejsca, na którym przebywasz, goń, biegnij za tymi mężami, [...]

Co było robić? Pomyślał, że zacznie dzwonić po kolei do chirurgów szczękowych i pytać czy go nie przyjmą natychmiast. Wziął smartfona, a wziąwszy go, ułożył sobie wygodnie w lewej ręce, tworząc z niej rynnę, w której smartfon umieszczony był pewnie, że nie miał szans na opuszczenie dłoni i wypadnięcie poza jej obręb. Następnie usiadł w brązowym fotelu, takim miękkim i głębokim, w którym siedzenie się zapada i jest bardzo przyjemnie. Palcem wskazującym wystukał na klawiaturze ekranu chirurdzy szczękowi. [...]

Ewaryst Setla usiadł w swoim ulubionym fotelu w salonie z kubkiem gorącej kawy w palcach dłoni. Usiadł jak to Polacy siadają przed drogą. Z kubkiem kawy, nie setką wódki, jak to od wżdy czynili jeźdźcy, a dzisiaj czynią kierowcy. On wyruszał w wędrówkę.

Tak. Pomyślał. Wędrowanie. Najbardziej kojarzyło mu się z losem. Już od najwcześniejszych lat dzieciństwa uwielbiał wędrowanie. Chyba zaszczepiła w nim to babcia, która o złotej polskiej jesieni zabierała go na pieszą pielgrzymkę z ich wsi do sanktuarium [...]

Była sobie pewna pani. Była ona sprzedawczynią w sklepie spożywczym.
Zawsze gdy przychodzili do niej klienci, pytała się ich zaczepnie, czy będzie dziś padał deszcz? Klienci nie wiedzieli. Uśmiechali się jedynie do ekspedientki. Stała sobie więc za ladą kobieta i obserwowała pogodę przez okno. Chyba nie lubiła deszczu, zawsze nosiła za sobą parasolkę. Była przygotowana na złe okoliczności pogody. Kiedyś zgubiła swoją parasolkę. Rozpętała się straszliwa ulewa. Kobieta zmokła. Poszła na postój taksówek. [...]

Nałęczów. Dlaczego tam pojechali? Bo postanowili zmienić system swojego odpoczynku. Stwierdzili, że na razie połączą zwiedzanie z leczeniem, dlatego będą jeździć do kurortów leczniczych i wszelkich zdrojow w Polsce. Nie byli już młodzi i zdrowie zaczęło im się psuć. Psychika, kręgosłupy i serca. To wszystko wymagało tabletek, masaży i wszelkiej innej regeneracji. Prywatnie sanatoria i szpitale czekają z otwartymi ramionami, prawie na kolanach i z pocałowaniem w rękę, po wielokroć kłaniając się w pas. Tak więc [...]

"Następnie rozkazał zarządcy swego domu: Napełnij wory tych mężów żywnością, ile tylko mogą unieść, i włóż każdemu pieniądze na wierzch w jego worze" Czyli następnie rozkazał, wydał polecenie Józef mową słów zarządcy swego domu, budynek postawiony z rodzajów informacji: Napełnij, uczynić pełnymi wory, produkt z rodzajów informacji połączony brzegami, tych mężów, funkcjonalnie ukształtowany zewnętrznie i wewnętrznie rodzaj informacji z formą ruchu, nazwany mężem (Rdz 2,23) żywnością, zboże, nasienie [...]

Zapytał ją - czemu nie mieliśmy pluszowych misi?
Odpowiedziała - bo dzieci były, bo były, czyli rodziły się, ale rodziły się, bo rodzić się musiały. Nikt ich nie chciał i tym bardziej nikt je nie kochał. Pojawiały się w wyniku potrzeb fizjologicznych. To nie jest tak, jak głosi propaganda kościoła i państwa, że świętością była rodzina i wszystkie inne ble ble. Przeważnie była to przemoc, bieda umysłowa, harówa i wóda, i jabole. No i ta kompletnie niezrozumiała niewola duchowa tamtych ludzi. Zapieprz, a rano [...]

Między Bożym Narodzeniem, a Nowym Rokiem Klemensa Setlę zaczęły boleć zęby - siódemka i ósemka po lewej stronie górnej szczęki i siódemka i ósemka w dolnej szczęce po lewej stronie. Pomyślał, że to znowu atak bruksizmu, który jak twierdziła jego dentystka dokucza mu od czasu do czasu, czyli co kilka lat. Ale Sylwestra i Nowy Rok jakoś przetrwał. Ból był mniej niż średni. W nowym roku poszedł do pani stomatolog, ale ta potwierdziła, że to tylko atak bruksizmu. Chciała na wszelki wypadek rozwiercić dolną szóstkę [...]

Jeszcze wcześniej szedł do niej z kwiatami. To było krótko przed wybuchem wojny. Niósł dla niej róże. Stresował się. Zastanawiał się, jak go przyjmie. Otworzyła mu drzwi, zobaczył jej promienny uśmiech, który tak mu się podobał. Wręczył jej bukiet kwiatów, a ona od razu podsunęła je pod swój piegowaty nos. Były uśmiechy i trochę nieśmiałości. Radio buczało coś o wojnie, ale oni byli zajęci sobą, i nie istniało w tej chwili dla nich nic prócz siebie. Była oczywiście herbata z konfiturą oraz ciastka. Róże [...]

"I podali jemu osobno i im osobno oraz Egipcjanom, którzy z nim jadali, osobno, bo Egipcjanie nie mogą jeść chleba razem z Hebrajczykami, gdyż byłoby to dla Egipcjan obrzydliwością” Czyli i podali Józefowi na osobnym stole i braciom Józefa podali na osobnym stole oraz Egipcjanom, którzy z Józefem jadali, podali na osobnym stole posiłek z jednego rodzaju informacji (Rdz 43,16) na osobnych stołach, bo Egipcjanie z plemienia Chawili, przeklętego rodu Chama (Rdz 10,6-7; 9,25) nie mogą jeść chleba, produkt ze zboża, nasienie [...]

"A gdy podniósł oczy, spostrzegł Beniamina, syna matki swojej, i rzekł: Czy to wasz najmłodszy brat, o którym opowiadaliście mi ? Potem rzekł: Bóg niech ci będzie miłościw, synu mój !" Czyli a gdy Józef podniósł, wzniósł oczy, rodzaj informacji spostrzegł widok Beniamina, najmłodszego syna matki Józefa i Beniamina, których urodziła Jakubowi Rachela (Rdz 30,22-24; 35,16-18) i rzekł: słowa, dźwięki, wibracje - nośniki mowy słów Józefa do braci swoich Czy to wasz najmłodszy brat, o którym opowiadaliście mi, [...]

Szumi kukurydza na wietrze. Całe pole nią obsiane. W takt muzyki tańczy i piękne śpiewa. Raduje się roślina. Wyrośnie niedługo kolba strzelista.
A kto się cieszy na to?

Przejeżdża rowerem dziewczyna i szumem liści kukurydzy się zachwyca. Te w jej serce wglądają. Płonie serce dziewczyny, bo pewien młodzieniec rozgrzewa je. Rumiane policzki dziewczyny musi kukurydza ostudzać. Uradowane serce jej, bo przypomina sobie jego wzrok. Ona przyciąga jego wzrok i dlatego się rumieni na myśl o tym. Pędzi więc dziewczyna rowerem [...]