Opowiadania

Obrona Poczty Polskiej w Gdańsku. Wcześniej w celach obronnych wycięto drzewa otaczające gmach poczty oraz zabezpieczono wejście do budynku. Godzina 4.45. Zaczęło się. Jeden pocztowiec zdołał jednak przed zawieruchą wysłać list ku światu. Co było na nim napisane, to tajemnica... jak tajemnica Westerplatte... List ten płynął kanałem powietrznym poprzez wyżyny i doliny. Aż natrafił na grunt podatny. Wyrósł z niego dąb rozłożysty z szeleszczącymi słowami. Co szumiało drzewo - ja nie wiem. W każdym razie miało coś [...]

Pewnego pochmurnego dnia szło dwóch braci chodnikiem. Byli odmiennie ubrani: jeden miał spodnie dżinsowe i flanelową koszulę. Drugi natomiast - bardziej elegancki - marynarkę, koszulę białą oraz spodnie do kompletu. W oczy rzucało mi się to, że obaj mieli takie same buty: adidasy biało - niebieskie.

Wróćmy parę lat wstecz.
Matka dwóch braci zawsze o nich dbała. Prała im ubrania, prasowała, gotowała. Zawsze chodzili schludnie ubrani i nosili podobne ubrania. Po prostu, gdy matka kupowała chłopakom (jeszcze zresztą [...]

Geneza. Drut kolczasty z widocznym śladem białej, lepkiej krwi. Na kołnierzu komisarza - czarna szminka. Oczy komisarza pokryte mgłą. Jak łąki przed wschodem słońca. Późna noc albo wczesny poranek. Granica. Papieros zawieszony na brzegu ust. Ledwo widoczne smugi dymu. Myśli. Przeczucie. Chłodny ten poranek - mówi komisarz. Brak odpowiedzi. Technik zabezpiecza ślady. Wory pod oczami, wyraźny grymas twarzy. Czarne, nastroszone brwi. Krótkie, czarne włosy. Owłosione karczycho. Gruby. Sapie. Stęka. W końcu podnosi się z [...]

Na początku powstał znak pokoju. Umieszczono go w człowieku lecz ten operując innymi znakami wprowadził szum do swego życia. Nie był to szum liści w lesie przeczesywanych wiatrem czy też szum spokojnie falującego morza, ale głośny szum nieistotności postawionej na piedestale ludzkiego umysłu i serca. Piedestał zaczął się kruszyć ...

-Skacz!
-Nie, nie skoczę! Boję się! Zbyt szybko jedziemy!
-Mówię - skacz!
-Nie! Nieeee!

W podłodze wagonu wycięto okrągły otwór. Było zimno i wiał wiatr. Znaleźli się jednak śmiałkowie, którzy chętni byli do skoku. A co tam. Raz kozie śmierć. Uda się, to się uda, jak nie, to nie. Proste. Władek zdecydował się wyskoczyć, ale wpierw musiała skoczyć Hanka. A ta miała ogromne opory. Zrobiła się cała sztywna i krzyczała. Nie chciała podjąć tego ryzykownego kroku. Siedziała tak nad otworem i krzyczała. [...]

Od dziecka słyszałem, jak ludzie powtarzają te same słowa: módl się do Boga, Jezus cie kocha, módlmy się o wstawiennictwo do Matki Boskiej, niepokalanie poczętej, której owoc łona przyszedł na świat, by nieść pokój i zbawienie. Byłem dzieckiem, naiwnym jak większość dzieci, pozbawionym świadomości, że realne problemy wymagają realnych działań, które przyniosą w skutkach polepszenie sytuacji. Modlitwa nie jest realnym działaniem. Może stanowić źródło motywacji, może okazać się pomocna, dzięki niej ludziom [...]

(...)
Wiedziała, że cicho, potajemnie, w głębi siebie płaczą jak małe dzieci, a ona czerpała z tego satysfakcję, siłę, pewność siebie i szła naprzód. Aż banda idiotów znalazła sposób, by się jej pozbyć. I trafiła tutaj. Ze smukłej, wyniosłej damy z piękną figurą, zaczęła rozlewać się w podstarzałą jędzę, pełną frustracji, gniewu, niechęci, gotową zabić słowem. Spojrzała na zegarek na pulpicie komputera.
Wszystko, co próbujemy ułożyć w całość, przeklina oderwane od czasu chwile. Wyrwane z [...]

Kamień spada, uderza w lustro. Sieć pęknięć i powikłań, zbiegów losu, i zdarzeń nie po myśli. Struktura świata, chaotyczna, omylna, mimo to bezbłędnie trafia w emocjonalność człowieka, wyciąga co lepsze, żuje w ustach jak padlinę, wypluwa. Zostają szczelin w skałach, małych punktach zaczepnym ze światem zewnętrznym. Wątpliwości mają tam gniazda. Siedzą cicho i spokojnie. Czekają na moment, w którym mogą napuchnąć, eksplodować, rozerwać pancerz człowieka i zostawić go w rozsypce. Moment dzikiej satysfakcji, [...]

Natchniony poeta pisze utwór o miłości. Wcale zgrabnie mu to wychodzi. Słowa idą za słowem, ma po prostu natchnienie. Nagle otworzyło się okno i zawiał wiatr. Poruszył firankę i wdarł się do środka. I wtedy znalazł poeta kolejny rym (a gdy znajdzie się rym, jest się najszczęśliwszym w świecie). Kartki szeleściły, tamte znów porwał wiatr, na rękach plamy atramentu, brudna też koszula: "A niech to diabli wezmą, Adamowa będzie musiała sprać plamę. Znowu będzie zła, że jej głowę zawracam i roboty dokładam..." [...]

https://www.youtube.com/watch?v=Ya91vfl5OPk

Hałas. Tłum spoconych ludzi. Zapach papierosów, perfum, alkoholu, zapach potu, ekscytacji, zapach setek anonimowych ludzi zmieszany w jeden, gęsty opar jak skrzep zawieszony w powietrzu.

Zapach wymiocin, sof ze skóry, zapach świateł, gum do żucia i nieświeżych oddechów, skondensowane w jedno, nieobliczane i niewidzialne stworzenie, które przez nozdrza, dostaje się do mózgu, usypia koncentracje, otumania, wprowadza w dziwnego rodzaju trans.

Człowiek mimowolnie podłącza się pod [...]

Nadepnął mężczyzna stopą jesienny liść leżący na ziemi. I oto przeszło w kilka sekund całe życie liścia przed oczyma tegoż mężczyzny. Dorastał liść na drzewie. Jako dziecio - pączek. Rósł i rozkwitał. Dojrzałym się stawał. W wieku dorosłym był w pełni ukrwionym liściem. Potem począł żółknąć. Aż w końcu spadł na ziemię. Znalazł się na niej już nikomu niepotrzebny. Turlany przez wiatr z miejsca w miejsce. Aż dotknęła go stopa człowiecza. Stopa niby Boga. Bo oto nastąpiła śmierć liścia. Stał [...]

To była noc jak każda inna od wielu lat. Jedna z tych wielu nieprzespanych. Księżyc w pełni nieśmiało oświetlał okno pokoju pogrążonego w ciemności. Bartek klikał linki do kolejnych nudnych artykułów w internecie i sączył leniwie kolejne piwo. Nie wiele jednak zapamiętywał z tego co przeczytał. Jego myśli ciągle krążyły gdzieś indziej. Minęło sporo lat, ale wspomnienia tamtych wydarzeń ciągle pozostają świeże. Wiele się od tamtego czasu zmieniło. Inna praca, inne mieszkanie, a nawet inne miasto. Robi w życiu [...]