Zdolność wybaczania daje Nam siłę. Przegania resztki zakłamania, skryte w Naszych szpikach kości. Oddaje zdolność oddychania. Wtłacza w Naszą krew nowy zew porannej zorzy. Daje zdolność patrzenia na świat tak jak się chce, a nie tak jak wymaga tego świat.
Otwiera oczy na sprawy ważne. Czyści kanaliki słuchowe z zawiści dnia powszedniego.
Być zdolnym do wybaczania to być nadal żywym.