Za kilka godzin będe w domu
w południowo zachodniej części miasta,
w jednokierunkowej uliczce spokojnej dzielnicy,
w połowie drogi między miastem a wsią,
Tam, czeka na mnie rodzina, bez wielkich problemów, za to z ciepłym obiadem na stole
kochającymi się rodzicami i siostrą.

Mój mały, prywatny cud...
Mój cud, który już nie wystarcza mi do szczęścia.
Teraz potrzebuje czegoś więcej,
chcę wyjść z mojego zamkniętego świata,
Potrzebuje... po prostu dorosnąć.