Witaj Grzegorzu :)
Dla mnie ziemia nadal jest piekłem więc czyściec jeszcze prze de mną do przejścia ;)
pozdrawiam

Droga ku odkupieniu przez góry powinna prowadzić a ścieżka ku lepszemu "ja" z głazu powinna być wyrzeźbiona

... krzywdziciel i pokrzywdzony... gdy ktoś kogoś krzywdzi to oboje odbywają podróż z nieba do piekła... krzywdzący windą ( niestety to winda jednoosobowa ) więc nie poznaje czyśćca szoku i zaskoczenia tak jak pokrzywdzony... lecz gdy przyjdzie czas, że krzywdziciel przychodzi przeprosić pokrzywdzonego - jakże często wydaje mu się że znów do "nieba wybaczenia" pojedzie windą... a kto ma iść przez "czyściec wątpliwości i odzyskiwania zaufania"... znowu pokrzywdzony ?... czyż znów koszty odzyskiwania zaufania ma ponieść pokrzywdzony ?... takie mniej więcej przemyślenia mam... nie wiem czy dość jasno to przekazałem...

;-)

Ja myślę, że ta myśl to wielka metafora, ale lekko mi w głowie szumi, więc mogę się mylić:)

I tak oto jednym zdaniem przewróciłeś całą teologię do góry nogami,świetne,pozdrawiam:)

piekna mysl

ale pozwole soboie na satyre;-):

http://www.youtube.com/watch?v=RPbx-vEtSGk

Mało kto ma świadomość, co oznacza czyściec. Ile trzeba przejść, znieść, mieć siły.. Której..co drugi pewnie by powiedział, że mu już teraz brak.

Jak zwykle piękna i prawdziwa myśl, ku przestrodze..
Pozdrawaim :)

...kiedy przeszłam przez piekło na kolanach...

czyściec stał się ...rajem...:)

owszem ;)
..i ja również nie omieszkam do niego zajrzeć ;)

... a jednak i przez czyściec przechodził...

;-)